Gdański tramwaj wodny coraz popularniejszy

W ramach projektu „Program ożywienia dróg wodnych w Gdańsku” od dwóch lat istnieje możliwość zwiedzania Gdańska drogą wodną. Co roku, od 1 maja do 30 września, płynąc niewielkimi statkami po wodach Motławy, Martwej Wisły lub Wisły Śmiałej możemy nie tylko podziwiać piękno gdańskich zabytków, ale też dotrzeć w cichsze, oddalone od samej Starówki zakątki, odpoczywając tym samym nieco od wielkomiejskiego gwaru i nierzadko zatłoczonych gdańskich ulic.

Zasadniczy cel „Programu ożywienia dróg wodnych w Gdańsku” stanowi ponadto wykreowanie produktów regionalnych o znaczeniu ponadregionalnym, w tym m.in.:

• odpoczynek i rekreacja dla całych rodzin nad wodą;
  
• utrzymanie bezpieczeństwa na szlaku wodnym i w jego okolicy;
  
• przekształcenie terenów leżących nad wodą w tereny rekreacyjne.
  

– Podczas gdy w sezonie 2012 obie linie (F5; F6) przewiozły 11 375 osób i 270 rowerów, to w sezonie 2013 tramwajem wodnym przewieziono aż 25 794 pasażerów i 488 rowerów. Ten ponad dwukrotny wzrost liczby korzystających z usług tramwaju wodnego świadczy, że oferta ta jest świetną propozycją nie tylko dla turystów, ale również dla mieszkańców Gdańska – informuje Zygmunt Gołąb, rzecznik ZTM w Gdańsku.

Jakie są opinie spływające od pasażerów? – Zdecydowana większość opinii pasażerów była pozytywna. Docenili oni zwłaszcza atrakcyjnośc oferty, jej dostępność cenową, jak również możliwość zwiedzenia Gdańska drogą wodną. Pewien rodzaj zawodu mogły czuć jedynie te osoby, które nie mogły wziąć udziału w rejsie z powodu braku miejsc na określonym kursie. Takie przypadki sporadycznie zdarzały się w miesiącu lipcu i sierpniu, zwłaszcza w okresie Jarmarku Dominikańskiego. Natomiast w pozostałych miesiącach nie było z tym problemu i wszyscy chętni na rejs mieścili się na statkach. – wyjaśnia.

Linia F5 zdecydowanie bardziej popularna

Na podstawie danych otrzymanych od organizatora usług przewozowych w ramach gdańskiego TW należy stwierdzić, iż zdecydowanie większą popularnością cieszy się linia F5: Żabi Kruk – Westerplatte (z wybranymi kursami do Latarni Morskiej w Nowym Porcie). Jak informuje Zarząd Transportu Miejskiego w Gdańsku z przewozów na tej trasie skorzystało prawie 8 800 pasażerów w 2012 roku i ponad 17 700 pasażerów w 2013 roku. Natomiast wyraźnie mniejszym zainteresowaniem cieszy się linia F6: Targ Rybny – Narodowe Centrum Żeglarstwa, z której skorzystało niecałe 2 600 pasażerów w 2012 roku i ponad 8 000 pasażerów w roku 2013.


fot. ZTM Gdańsk

Projekt tramwaju wodnego jest projektem miejskim (w związku z tym niekomercyjnym; podobnie zresztą jak komunikacja zbiorowa, która ze swej natury nie jest komercyjna) – podkreśla w rozmowie z Transportem-Publicznym Zygmunt Gołąb – Nie można zatem rozpatrywać działania publicznego tramwaju wodnego pod kątem prowadzenia działalności na własne ryzyko i jej opłacalności. – dodaje.

Oferta w zasadzie bez większych zmian

Tak więc z dniem 01.05.2014 r Zarząd Transportu Miejskiego w Gdańsku, podobnie jak w ubiegłych latach, uruchomił funkcjonowanie dwóch linii tramwaju wodnego, na trasach:

1) Linia F5: Żabi Kruk – Westerplatte
Przystanki: Żabi Kruk – Zielony Most – Targ Rybny- Wiosny Ludów – Nabrzeże Zbożowe – Twierdza Wisłoujście – Westerplatte [- Nowy Port Latarnia Morska (podczas wakacji)].

2) Linia F6: Targ Rybny – Narodowe Centrum Żeglarstwa
Przystanki: Targ Rybny – Wiosny Ludów – Sienna Grobla – Tamka – Stogi – Narodowe Centrum Żeglarstwa.

Linie tramwaju wodnego, analogicznie jak w roku 2013, obsługiwane są przez dwa statki pasażerskie Żeglugi Gdańskiej: SONICA i SONICA I. Statki posiadają możliwość jednorazowego przewozu 40 osób i 5 rowerów. Rozkład rejsów w sezonie 2014 nie uległ zmianie; przez cały sezon oferowane będą po trzy kursy dziennie. Dla linii F5 w niektórych dniach (soboty, niedziele i święta) organizowany będzie dodatkowy czwarty rejs, tzw. przyspieszony z pominięciem niektórych przystanków. Szczegółowe, aktualne rozkłady rejsów dostępne są na oficjalnej stronie internetowej ZTM w Gdańsku.

– Podobnie jak w latach poprzednich rozkłady rejsów na linii F5 będą zmieniane m.in. na konieczność dostosowania żeglugi na Martwej Wiśle, a także na Starej Motławie, do mających tu odniesienie przepisów portowych, tj. jak te zakładające m.in. żeglugę wyłącznie w porze dziennej. Ponadto w okresie od 27 czerwca do 31 sierpnia na linii F5 włączony będzie dodatkowy przystanek „Nowy Port Latarnia Morska” – podaje Zbigniew Gołąb.

Atrakcyjne ceny u podłoża rosnącej liczby pasażerów

Co Zarząd Transportu Miejskiego uznaje za największy sukces w odniesieniu do usług przewozowych świadczonych na gdańskich wodnych szlakach śródlądowych? – To przede wszystkim dynamicznie rosnąca liczba przewiezionych pasażerów. W sezonie 2013 obie linie tramwaju wodnego (F5, F6) przewiozły 25 794 pasażerów (co oznacza wzrost ogólnej liczby pasażerów o przeszło 125% w stosunku do roku poprzedniego). Do podróży zachęca również cena biletów: 10 zł normalny, 5 zł ulgowy i 5 zł za przewóz rowerów – zauważa Gołąb. I rzeczywiście – wypada bowiem podkreślić, iż ceny te nie uległy zmianie od 2 lat, czyli od momentu gdy projekt „Program ożywienia dróg wodnych w Gdańsku” wystartował.

Na stronie internetowej ZTM można przeczytać, iż sprzedaż biletów, które drukowane są w kasach fiskalnych, odbywa się wyłącznie na statkach. Zakupiony bilet jest zaś ważny na jeden przejazd od przystanku, na którym pasażer wsiadł do przystanku końcowego.

Podsumowując, „wodna komunikacja tramwajowa” to specyficzna forma transportu zbiorowego, nie przekładająca się istotnie na jakość systemu transportu publicznego w mieście jako całości. Ponadto, wypada zauważyć, iż w warunkach polskich, z uwagi na klimat, usługi przewozowe po wodach śródlądowych mogą być świadczone jedynie w sezonie letnim. Niemniej jednak, dla miasta takiego jak Gdańsk, gdzie w pewnych rejonach wskazana jest ponadprzeciętna dbałość o środowisko naturalne, a liczba turystów z innych regionów Polski i zagranicy stale wzrasta, tramwaj wodny może spełniać niezwykle cenną rolę promocyjno-marketingową. Służąc jako atrakcyjny, ekologiczny środek transportu stanowi równocześnie przejaw lokalnej (de facto wciąż wewnątrzmiejskiej) turystyki, w którą warto inwestować w dobie postępującej urbanizacji wraz z jej licznymi, negatywnymi konsekwencjami.