Krajowa Polityka Miejska: Priorytetem jest transpot zbiorowy, a nie indywidualny

Krajowa Polityka Miejska (KPM) to dokument, na który od miesięcy czekają m.in. społeczni aktywiści. To on ma bowiem akcentować zasady, zgodnie z którymi polskie miasta powinny się rozwijać w różnych obszarach, w tym również o obszarze transportowym.

Polska samochodem stoi

Dziś mamy sytuację, w której przeciętny poziom zmotoryzowania (liczba samochodów na tysiąc mieszkańców) przekroczył w Polsce średnią dla Unii Europejskiej. Przekłada się to na wzrost ruchu ulicznego, którego bezpośrednimi efektami są m.in. zatłoczenie ulic, w tym blokowanie tras komunikacji miejskiej oraz kłopoty z dostępnością miejsc parkingowych. Ponadto samochód oznacza wzrost zanieczyszczenia powietrza, hałas oraz pogorszenie jakości życia mieszkańców.

Jak pokazują przykłady z Europy Zachodniej, przy odpowiednio prowadzonych kompleksowych i zintegrowanych działaniach negatywne skutki niekontrolowanego rozwoju transportu indywidualnego w mieście można odwrócić. Potrzeba jednak koordynacji poczynań w odniesieniu do wszystkich dziedzin oddziałujących na zmiany stylu życia mieszkańców.

Polityka transportowa formułowana na poziomie miasta powinna jednoznacznie wskazywać osiągnięcie zrównoważonej mobilności jako jej podstawowy cel – twierdzą przedstawiciele resortu. Dodatkowo polityka taka powinna być spójna z celami Strategii Rozwoju Transportu do 2020 roku z perspektywą do 2030 roku.

Tylko uzasadnione inwestycje drogowe, uspokajanie ruchu

Według autorów KPM, inwestycje drogowe powinny być realizowane przez władze samorządowe w niezbędnym zakresie. „Oznacza to w pierwszej kolejności wykonanie tych zadań, które pozwolą na dokończenie (budowę) podstawowego układu transportowego miasta” – czytamy w dokumencie. Dlatego samorządowcy powinni dokonać realistycznego przeglądu wszystkich zamierzeń drogowych planowanych na ich terenie i poddać je ocenie.

Chodzi również o dążenie do zmiany zachowań komunikacyjnych przez zmianę myślenia o sposobie kształtowania przestrzeni ulic, zwłaszcza w obszarach śródmiejskich. „Władze miast zdecydowanie powinny postawić na nowe podejście w tym zakresie i rozwiązania zakładające uspokojenie ruchu samochodowego (…), preferujące ruch rowerowy i zachęcający do poruszania się pieszo” - czytamy w KPM.

Priorytet: transport publiczny oraz ITS

Priorytetem objęte powinny być inwestycje w system transportu publicznego. Natomiast w przypadku dużych miast ważne jest przeanalizowanie potrzeb i możliwości w zakresie wykorzystania do obsługi ich obszarów infrastruktury kolejowej.

Ponadto w KPM duży nacisk kładzie się na szeroką integrację systemów komunikacyjnych w postaci organizacji multimodalnych węzłów przesiadkowych, zapewnienia łatwego dostępu do przystanków, integracji taryfowej i rozkładowej. Równocześnie powinno się podejmować działania na rzecz zachęcenia mieszkańców do korzystania z transportu publicznego poprzez jego powiązanie z głównymi przestrzeniami publicznymi i usługami w mieście.

Istotnym elementem jest również tworzenie i rozbudowa inteligentnych systemów transportowych (ITS). Systemy takie powinny być elastyczne, otwarte na nowe rozwiązania i spójne.

„Wprowadzanie rozwiązań promujących komunikację zbiorową powinno być wspierane poprzez działania prowadzące do postrzegania roweru jako samodzielnego środka transportu, co ma być realizowane przez tworzenie całościowej infrastruktury rowerowej” – podkreślają autorzy KPM. Chodzi o budowę m.in. wydzielonych dróg rowerowych, miejsc oraz urządzeń do parkowania rowerów. Równolegle rozwijane i integrowane z innymi gałęziami transportu powinny być systemy roweru publicznego, a w dalszym etapie również samochodu publicznego.

Krajowa Polityka Miejska będzie pierwszy takim dokumentem w Polsce, który tworzony jest na poziomie administracji centralnej i proponuje kompleksową strategię rozwoju miast. Strategia ma obejmować lata do 2020 roku i znacząco wpłynąć na poprawę życia mieszkańców polskich miast. Jesienią strategia ma zostać zaakceptowana przez rząd.