Lipawa. Tramwaj dotarł na osiedle

Leżąca w Kurlandii Lipawa wciska się pomiędzy Jezioro Lipawskie a brzeg Bałtyku. Dwa akweny pozostawiają w centrum miasta pas o szerokości ok. 2 km. Osiemdziesięciotysięczny ośrodek ma więc siłą rzeczy mocno wydłużony kształt: północną i południową granicę dzieli około 16 kilometrów. Powoduje to, że przy stosunkowo niewielkiej powierzchni 60 km kwadratowych konieczne jest pokonywanie relatywnie dużych odległości.

Znakomitym kręgosłupem systemu komunikacji zbiorowej jest tu więc tramwaj. Zapewnia on większej części miasta transport w podstawowej osi południkowej. Co prawda szyny nie docierają do najdalej na północ wysuniętych dzielnic, ale trasa ma ponad 7 kilometrów długości i wiedzie przez najważniejsze punkty Lipawy. Tramwajem można więc dojechać do tutejszego uniwersytetu, katedry czy hali sportowej, przystanki znajdują się przy deptakowej części śródmieścia i przy dworcu kolejowo-autobusowym.

Na osiedle po 40 latach od budowy

Północny kraniec trasy znajduje się nieopodal zakładów metalurgicznych Liepājas metalurgs będących największym pracodawcą tutejszej specjalnej strefy ekonomicznej. Do maja zeszłego roku przeciwległy koniec leżał w Parku Centralnym. By dojechać na duże osiedle z lat 70., Ezerkrasts, trzeba było przesiąść się na autobus.

Po wielu latach przygotowań w 2012 roku rozpoczęły się prace mające zmienić ten stan rzeczy. Budowa dwukilometrowego odcinka trwała rok. Pierwszy, techniczny tramwaj na nową pętlę przy centrum handlowym popularnej sieci Maxima pojechał 3 maja 2013, a 30 maja wydłużono tam wszystkie rozkładowe kursy. Starej pętli na wypadek awarii nie odcięto od sieci.

Nowoczesne rozwiązania przystankowe

W tym samym miejscu zawracają też linie autobusowe. Choć nie zbudowano wspólnych przystanków odjazdowych, powstało w ten sposób lokalne centrum przesiadkowe. Na trasie zlokalizowano cztery przystanki, wśród nich jeden to przystanek wiedeński. Choć stan torowiska na niektórych odcinkach we wcześniejszym przebiegu jest o wiele gorszy niż na nowym fragmencie, infrastruktura tramwajowa w mieście jest ogólnie w dobrej kondycji. Pozwala to na uzyskanie wysokiej, jak na konwencjonalny tramwaj poprowadzony częściowo w jezdni, prędkości rozkładowej ponad 17 km na godzinę.

Bilet pozaszczytowy za połowę ceny

Tramwaje kursują tu przez cały dzień – od piątej rano do północy. Aktualny taryfikator to świadectwo niedawnego zastąpienia łata euro. Ceny póki co zostały po prostu przeliczone, więc opłata za przejazd rzadko jest wyrażona równą kwotą, np. bilet dobowy kosztuje dziś 2,13 eur (to półtora starego łata), a jednorazowy – 57 eurocentów (0,4 Lt). Za bilet miesięczny trzeba zapłacić 17,07 eur, ale są dostępne także ciekawe tańsze warianty: pozaszczytowy (ważny w dni robocze od 10:00 do 15:00 i w weekendy) za 9,96 eur i roboczy (ważny od poniedziałku do piątku) za 12,81 eur.

Nowe tory, stare wagony

Za rozbudową infrastruktury – przynajmniej na razie – nie idzie podobnie duża poprawa standardu taboru. Jedyny eksploatowany w mieście typ to tatra KT4. Miejskie przedsiębiorstwo wykorzystuje obecnie 17 pojazdów tego typu, ale aż 12 spośród nich to kupione w pierwszej dekadzie XXI wieku używane wagony z niemieckich miast Gera, Erfurt i Chociebuż. Jednak mimo braku nowoczesnych konstrukcji dzięki zakończonej w zeszłym roku inwestycji Lipawie udało się stworzyć sprawny i efektywny system komunikacji szynowej.