ŁKA: przystanki na właściwszych miejscach

Olbrzymi projekt utworzenia Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej wydaje się w niektórych częściach niemal futurystyczny. Kupione za przeszło 300 mln zł fabrycznie nowe jednostki Stadlera mają obsługiwać wszystkie linie wychodzące z aglomeracji łódzkiej z częstotliwością godzinną, a docelowo nawet 30-minutową. To, w porównaniu do stanu dzisiejszego, gigantyczny wzrost pracy eksploatacyjnej, a co za tym idzie - wzrost kosztów funkcjonowania kolei w województwie - przykładowo w kierunku Łowicza dziś uruchamianych jest 6 par kursów dziennie.

Wciąż niepewna jest też budowa podziemnego łącznika między łódzkimi stacjami Fabryczna, Kaliska i Żabieniec. Być może więc ostateczny kształt przyszłej sieci kolei aglomeracyjnej nie będzie tak śmiały, jak dziś zapowiada województwo łódzkie. Nawet jeśli tak się stanie, realizacja projektu ŁKA przyniesie nieocenioną poprawę funkcjonowania transportu publicznego w łódzkiem.

Jedenaście nowych przystanków

Jednym z elementów inwestycji jest bowiem tzw. projekt przystankowy. Zakłada on nie tylko remont istniejących stacji i infrastruktury dworcowej, ale także budowę nowych peronów i przesunięcie tych, które znajdują się w niedogodnych dla pasażerów miejscach. To największa inwestycja tego rodzaju w Polsce. Zakłada powstanie sześciu nowych przystanków, przesunięcie dwóch istniejących i otwarcie trzech, które choć wybudowano lata temu, nigdy nie obsługiwały regularnego ruchu. Cztery nowe punkty odprawy służą już pasażerom.

Koniec z zaszłościami historycznymi

Pomiędzy Zgierzem a Łowiczem wszystkie trzy planowane przystanki zostały już oddane do użytku. Dwa z nich - peron o nieco górnolotnej nazwie Domaniewice Centrum i Glinnik Wieś - powstały nieopodal stacji Domaniewice i Glinnik. Posterunki utworzone głównie dla umożliwienia mijania się pociągów na jednotorowej trasie służyły jednak raczej celom ruchowym niż wymianie podróżnych - ze stacji do Glinnika jest trzy kilometry polną drogą, nowy peron leży w obrębie wsi. Z mijanki Domaniewice do centrum miejscowości jest ponad dwa kilometry, z Domaniewic Centrum - dwukrotnie bliżej. Przesunięty został też przystanek w Bratoszewicach - teraz do okolicznych domostw jest kilkaset metrów mniej.

Dla dużych osiedli

Perony powstają też w samej Łodzi. Prawie gotowy jest przystanek Łódź Radogoszcz Zachód, który obsłuży kilkutysięczne osiedle z lat 80. zeszłego stulecia. Dla oddalonego od śródmieścia Radogoszcza kolej może stać się niezłą alternatywą dla autobusów - zwłaszcza w godzinach szczytu, kiedy centrum miasta jest zatłoczone. Położony między Zgierzem a Łodzią Żabieńcem przystanek obsłużą bowiem pociągi z Łowicza i z Kutna, co sumarycznie da niezłą częstotliwość. Perony na innych dużych osiedlach mieszkaniowych powstaną też przy ul. Pabianickiej oraz w satelickim Zgierzu, od początku miesiąca funkcjonuje też nowy przystanek w Ozorkowie.

Pięćdziesiąt lat po planach

Jeszcze w tym roku pasażerów przyjmie także przystanek Łódź Dąbrowa zlokalizowany w dużym węźle przesiadkowym przy pętli tramwajowej i autobusowej na południu miasta. Choć jego budowa była planowana od 1968 roku, a u schyłku PRL wybudowane zostały tam perony, nigdy nie zatrzymał się przy nich żaden pociąg rozkładowy. W podobnym co Dąbrowa czasie powstały także przystanki Łódź Stoki i Łódź Arturówek na linii Widzew - Zgierz. Także one nigdy nie obsłużyły ruchu planowego. Zostaną oddane do użytku razem z modernizowaną trasą w przyszłym roku. Powstanie na niej jeszcze jeden peron - dawny przystanek Radogoszcz będzie przesunięty kilkaset metrów w stronę pętli tramwajowej przy ul. Strykowskiej.

Potrzeba więcej zmian

Jednym z najpoważniejszych zaniedbań polskiej kolei jest skostniała sieć linii i przystanków. Choć w ostatnich latach zarządcy infrastruktury przystankowej i torowej oraz samorządy lokalne zrealizowały gros dużych inwestycji infrastrukturalnych, niemal wszystkie one dotyczyły już istniejących obiektów. Odnowione stacje i przystanki pozostały na swoich starych miejscach i obsługują linie o często identycznym jak na przełomie wieków - XIX i XX! - przebiegu. Choć łódzki projekt relokacji przystanków w aglomeracji z pewnością nie zaspokoi wszystkich potrzeb regionu, których nie przewidzieli inżynierowie czasów carskich, wskazuje kierunek koniecznych zmian. Warto, by w tę samą stronę spojrzeli urzędnicy innych województw, które chcą promować kolej jako dobry środek transportu wewnątrz i wokół największych aglomeracji.