Paryż złym wzorcem rozwiązań komunikacyjnych?

Wydajny, szybki i atrakcyjny dla pasażerów transport publiczny w centrum został schowany pod ziemię – są tam poprowadzone linie metra i RER (Szybkiej Kolei Miejskiej). Na obrzeżach dopiero wynurza się na ulice. W przypadku tramwajów są to linie wyłącznie obwodowe, ale za to mające bezwzględny priorytet przejazdu przez skrzyżowania.

Takie rozwiązanie nie jest atrakcyjne dla zwiedzających – jadąc metrem nie widzą, pod jakimi ulicami się poruszają, a siedząc w autokarze tkwią w korku. Po powrocie do rodzinnych miejscowości odtwarzają to, co zapamiętali z wizyty na Zachodzie.

Jako przykład podam Władywostok. Tramwaje i trolejbusy w śródmieściu pełniły rolę metra – zastąpiono je autobusami. Transport elektryczny pozostał tylko w dalszych rejonach miasta na liniach obwodowych. Model paryski, jednak nie najlepiej odtworzony.

Okazuje się zatem, że Zachód może dawać złe wzorce kształtowania komunikacji miejskiej, a bezrefleksyjnie przenoszone koncepcje z Europy na grunt wschodni – pogarszać jakość transportu. Jak temu zaradzić?

Więcej tramwajów w Paryżu!

Może odtworzyć tramwajowe linie promieniste przebiegające przez centrum Paryża? Pytanie tylko, czy takie linie będą potrzebne, skoro pod ziemią jest już metro i RER?

Dr hab. inż. arch. Jacek Wesołowski w swojej książce „Miasto w Ruchu – Przewodnik po dobrych praktykach w organizowaniu transportu miejskiego” udowadnia na podstawie wyników badań i statystyk, że tramwaj wpływa na ograniczenie ruchu samochodowego w miastach. Ponadto paradoksalnie najczęściej przewozi więcej podróżnych niż metro dzięki lepszej dostępności – nie trzeba schodzić pod ziemię, tramwaj jest na poziomie ulicy. Nie wymusza też radykalnych zmian w przestrzeni miejskiej, a komponuje się z nią. Budowa linii tramwajowych jest również tańsza niż drążenie tuneli, a podróżni nie muszą później tracić czasu na dotarcie z powierzchni do stacji i odwrotnie.

Obecnie autobusy na Polach Elizejskich jeżdżą rzadko i poruszają się razem z innymi pojazdami w korkach, nie są więc atrakcyjne dla podróżnych. Wydzielone torowisko zachęciłoby do korzystania z ewentualnego tramwaju. Poza tym tramwaje w Paryżu tam, gdzie jeżdżą mają tzw. pełen priorytet w sygnalizacji świetlnej na skrzyżowaniach. Nie tracą czasu na skrzyżowaniach i zatrzymują się tylko na przystankach.

Z pewnością zmniejszenie liczby pasów ruchu (z ośmiu do czterech) na Polach Elizejskich uspokoiłoby ruch samochodowy na tej jednej z najbardziej zatłoczonych paryskich arterii komunikacyjnych. Dałoby też odetchnąć i odpocząć – mniej spalin i hałasu. W śródmieściu Warszawy nad pierwszą linią metra kursują tramwaje i jest to bardzo dobre rozwiązanie, które jak najbardziej się sprawdza.

A może jednak deptak?

Poruszając się pieszo po tej paryskiej alei niekiedy trzeba się niemalże przeciskać wśród tłumów pieszych. Ze względu na Łuk Triumfalny jest dla wszystkich miejscem atrakcyjnym. Jak podaje Wikipedia w 1993 roku poszerzono tam chodniki. Należy zatem postawić pytanie, czy zamiast tramwaju na środku alei wytyczyć deptak? Z drugiej strony – gdyby był tam tramwaj, być może mniej osób poruszałoby się przez całą długość alei piechotą.

Zielone torowisko lub deptak ze szpalerem drzew po obu stronach byłyby zdecydowanie lepszym rozwiązaniem od dotychczasowego bruku z samochodami po środku alei. Na pewno również jakakolwiek zmiana promująca transport publiczny byłaby dobrym wzorcem dla turystów szukających inspiracji dla komunikacji miejskiej w swoich rodzinnych stronach.