PKM doczeka się drugiego etapu?

PKM to nazwa umowna (choć pojawiająca się obecnie we wszystkich oficjalnych dokumentach – także tych dotyczących programowania unijnej pomocy) projektu mającego na celu rozwój komunikacji kolejowej w szeroko pojętej aglomeracji trójmiejskiej: zarówno na terenie samego Gdańska i Gdyni, jak w relacjach pomiędzy Trójmiastem i powiatami kartuskim oraz kościerskim. „Kręgosłupem” PKM jest budowana właśnie linia Gdańsk Wrzeszcz – Banino, która we Wrzeszczu łączyć się będzie z trasą zapewniającą dojazd m.in. do Pruszcza Gd. i Tczewa, a w Baninie – z linią Gdynia-Kościerzyna.
 
Zadaniem komplementarnym z budową nowej linii jest modernizacja linii 201 właśnie na odcinku Gdynia – Kościerzyna oraz odbudowa łącznicy w Glinczu pomiędzy liniami 201 i 229 wraz z rewitalizacją odcinka Glincz – Kartuzy, dzięki czemu z Trójmiasta do Kartuz ponownie będzie można dojechać pociągiem bez konieczności zmiany kierunku w Somoninie. W związku z projektem PKM, kompleksową przebudowę przejdzie też stacja we Wrzeszczu (powstanie tam m.in. nowy peron); wszystkie pozostałe prace na „pomorskim” odcinku magistrali E-65 Warszawa – Gdynia zostały już wykonane.

Linia Wrzeszcz – Banino zostanie otwarta w połowie 2015 r. i ten moment będzie trzeba uznać za zakończenie I etapu budowy PKM. Pytanie zatem, co wydarzy się w II etapie i czy do niego w ogóle dojdzie.

Odpowiedź można próbować znaleźć, analizując listę programów inwestycyjnych, trójmiejskiego ZIT (Związku Zintegrowanych Inwestycji Terytorialnych). Prezentowaliśmy ją wczoraj. Łączna wartość projektów transportowych przekracza 8 mld zł. Kilka z nich jest bezpośrednio związanych z rozszerzeniem oddziaływania PKM.

Po pierwsze: Gdynia i Kosakowo

Pomysł ten jest już dość dobrze znany, gdyż często pojawia się w mediach i w wypowiedziach pomorskich samorządowców. II etapem PKM ma być doprowadzenie kolei pasażerskiej do północnych dzielnic Gdyni (Pogórza, Obłuża, Oksywia) wraz z ewentualną budową linii kolejowej do lotniska w Kosakowie. Na liście ZIT zapisano, że projekt ten miałby kosztować 232 mln zł.

Po drugie: linia Pruszcz – Glincz i odbudowa trasy przez Kokoszki

Znacznie więcej uwagi warto w tym momencie poświęcić zapisanym na liście ZIT propozycjom rozwoju kolei w południowej części aglomeracji trójmiejskiej. Na liście zapisano m.in. rewitalizację linii 229 pomiędzy Pruszczem Gd. i Glinczem, a także połączenie jej z linią PKM.

Rewitalizację linii 229 określono w dokumencie mianem utworzenia „obwodnicy towarowej Trójmiasta” (identyczny postulat znalazł się zresztą w opublikowanym niedawno w raporcie ZDG TOR nt. ograniczonej przepustowości linii kolejowych w woj. pomorskim), jednak należy pamiętać, że jest to trasa – zamknięta w latach 90. XX w. – mogąca mieć istotne znaczenie także w ruchu pasażerskim. Przebiega bowiem przez miejscowości podlegające procesowi dynamicznej suburbanizacji (Straszyn, Kolbudy, skraj Żukowa) i ma szansę w związku z tym w istotny sposób zwiększyć rolę transportu szynowego w obsłudze aglomeracji. Dodatkowo, może wydatnie poprawić wzajemną dostępność Pruszcza Gd. i Kartuz – miast liczących w sumie ok. 45 tys. mieszkańców.

W ZIT zapisano także postulat połączenia linii nr 234 z linią PKM. Linia 234 łączy Starą Piłę (stację leżącą na linii 229 pomiędzy Pruszczem i Glinczem) ze stacją Gdańsk Kokoszki, położoną na tyłach lotniska w Rębiechowie, ok. 3 km od budowanej linii PKM.

Koncepcja zakłada rewitalizację linii 234 i odbudowę odcinka pomiędzy stacją Kokoszki i przystankiem PKM Kiełpinek. Zasięg tej inwestycji obejmowałby obszar, wokół którego także, jak grzyby po deszczu, wyrastają nowe osiedla mieszkaniowe.

Realizacja tego zadania byłaby również pełną odbudową tzw. kolei kokoszkowskiej (Wrzeszcz – Kiełpinek – Kokoszki – Stara Piła), którą do 1945 r. kursowały pociągi z Gdańska do Kartuz. W jej śladzie, na odcinku Wrzeszcz – Kiełpinek, budowana jest obecnie linia PKM. Oba te projekty (rewitalizacja linii 229 i 234, wraz z budową odcinka Kokoszki – Kiełpinek) zostały wycenione w sumie na 588 mln zł.

– Jeśli nastąpiłaby modernizacja linii 229 i odbudowa trasy przez Kokoszki, wówczas można byłoby mówić, że projekt PKM w tej części aglomeracji trójmiejskiej jest kompletny – twierdzi pomorski poseł PO Stanisław Lamczyk, członek sejmowej Komisji Infrastruktury.

Po trzecie: powiązanie PKM z SKM

Przynajmniej pośrednio związany z PKM może być też – warty 40 mln zł – projekt rewitalizacji i elektryfikacji trasy Wejherowo-Rybno Kaszubskie (linia 230, położona na północ od Wejherowa). Koncepcję tę należy traktować jako powiązaną z PKM z racji faktu, iż ściśle wpisuje się ona we wzrost znaczenia SKM Trójmiasto w obsłudze mieszkańców powiatu wejherowskiego, a SKM jest też – czego jej władze nie ukrywają – zainteresowana obsługą linii zawierających się w projekcie PKM.

Z tego też względu, jako powiązane z PKM należy też traktować koncepcję przedłużenia linii 250 zarówno o odcinek Rumia – Wejherowo (838 mln zł zgodnie z listą ZIT), jak i o odcinek Gdańsk – Tczew (ten ostatni projekt nie znajduje się na liście ZIT; SKM przygotowuje się do ogłoszenia przetargu na studium, które ma wykazać zasadność przeprowadzenia tej inwestycji).

Po czwarte: Bytów

Poza ZIT znajduje się m.in. koncepcja powiększenia linii projektu PKM o odcinek Kościerzyna – Bytów. Pół roku temu wyłoniony został wykonawca dokumentacji projektowej rewitalizacji linii 212 na odcinku Lipusz – Bytów.

Projekty inwestycyjne są niezwykle ambitne, choć oczywiście trudno spodziewać się, by na wszystkie uzyskano środki pomocowe. W najbliższych tygodniach będzie wiadomo, które projekty w ramach listy ZIT uzyskają dofinansowanie w ramach RPO Województwa Pomorskiego. W ramach RPO WP, na inwestycje związane z ZIT będzie przeznaczone w sumie ok. 1 mld zł. W przypadku projektów, które nie otrzymają dofinansowania z RPO WP, samorządy będą najprawdopodobniej aplikować o dofinansowanie z UE w ramach programów ogólnokrajowych.