Rowerowa wydmuszka w Rzeszowie. System roweru miejskiego który nie działa tak, jak powinien

– Myślę, że ilość wypożyczeń rowerów świadczy o przydatności tego przedsięwzięcia. Czy jest to odpowiedź na problemy transportowe miasta, czy też spełnia potrzeby komunikacyjne mieszkańców – nie wpadajmy w zbytnią megalomanię. Jest to na pewno pewna możliwość dla pewnej grupy ludzi, promocja rowerów, rekreacji, zdrowego trybu życia, trochę ozdoba miasta. Fajnie, że jest i życzliwa ocena mieszkańców pozwoli na dalszy rozwój wypożyczalni rowerów – przyznał w rozmowie z „Transportem Publicznym” Zbigniew Rudnicki z urzędu miasta.

Rzeszów był jednym z pierwszych polskich miast, które wprowadziło rower miejski. W stolicy Podkarpacia odpowiada za niego od trzech lat firma RoweRes, która ma podpisaną umowę z miastem na czas określony. Umowa dotyczy dzierżawy terenu pod stacje rowerowe. Firma płaci miastu 5 tys. zł rocznie. Co w tym czasie udało się jej osiągnąć?

1000 wypożyczeń i trzy stacje, ale rower jest

Na pewno wzrosła liczba wypożyczeń. W 2011 roku udało się osiągnąć zaledwie 1000 wypożyczeń. W 2012 roku liczba ta wzrosła do 7800, by w 2013 sięgnąć 31 500 wypożyczeń. Aktualnie w Rzeszowie funkcjonuje 100 rowerów na 19 stacjach. To więcej niż np. w Poznaniu, który pozostaje w tyle polskich miast jeśli chodzi o funkcjonowanie systemu roweru miejskiego, ale wciąż za mało, żeby mówić o sprawnym działaniu. Największą popularnością cieszą się stacje położone przy ul. Cieplińskiego, ul. Powisłocze, przy Ratuszu, Hetmańskiej, Piłsudskiego, Placu Wolności, Armii Krajowej i Wyzwolenia. Miasto chwali się dużym przyrostem wypożyczeń i zainteresowaniem systemem wśród studentów.

W nowym sezonie planowane jest uruchomienie dużej stacji sponsorskiej. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, zbudowana zostanie stacja na 20 rowerów.

Polityczny „sukces”?

– Nie trzeba raczej specjalnie uzasadniać, potrzeby rozbudowy infrastruktury komunikacji rowerowej i pożytków z niej dla zakorkowanego miasta. Rzeszowska wersja Reklamowo-Rowerowa to nic innego jak Rower "Miejski" czyli... "Wyborczy". Jest to przykład inwestycji potrzebnej miastu, ale... zepsutej poprzez wykorzystanie jej do celów wyborczych. Przed wyborami na jesieni 2010 roku, było polityczne "ciśnienie" na tą realizację. I z tego powodu, niestety, potraktowano rower miejski instrumentalnie, nad interesem miasta wymagającym poważnej, przemyślanej inwestycji, przeważył krótkotrwały, egoistyczny interes polityczny i kalendarz wyborczy, wymagający szumnego "odtrąbienia" sukcesu we "właściwym" czasie. I "sukces" był, w postaci oddanych w iście PRL-wskim stylu, trzech (3) stacji, które za "moment" i tak zwinięto z uwagi na okres zimowy. 3 stacje, widocznie dlatego, żeby było łatwiej policzyć, oddane przed samymi wyborami. Dzięki temu można było się chwalić... "Mamy rower miejski!". Okoliczności całej sprawy, chronologia wskazują iż był to rower ewidentnie... obciążony tym wyborczym "dziedzictwem" i takim pozostał do dzisiaj, gdyż funkcjonuje nad wyraz rachitycznie – piszą autorzy apelu „STOP niszczeniu przestrzeni miejskiej Rzeszowa” na swoim facebookowym profilu, którzy wskazują, że równie skandaliczną kwestią jest rozmieszczenie w mieście stacji bazowych. – Przy wyborze ich lokalizacji najwyraźniej nie kierowano się tylko i wyłącznie interesem przyszłych użytkowników, ale bardziej interesem dysponenta koszmarnej "urody" nośników reklamy, bilbordów, powiązanych ze stacjami bazowymi […]. To wszystko razem wzięte powoduje, iż rower miejski w Rzeszowie nie funkcjonuje jak należy i w obecnej formie nie ma raczej szans na rozwój.

Aby rower miejski stał się alternatywą dla miejskiej komunikacji, miasto musi zacząć postrzegać go jako środek uzupełniający ruch autobusów czy tramwajów. W Rzeszowie to wciąż przyszłość, choć niektórym miastom się udaje. Nie jest idealnie, ale warto byłoby przyjrzeć się praktykom zza zachodniej granicy. To wskazówka również dla tych miast, które do uruchomienia systemu roweru miejskiego dopiero się przymierzają. Oby uczyły się na błędach swoich poprzedników.