Drogowa Trasa Średnicowa - barierą dla tkanki miejskiej Katowic cz. 1

Jak się jednak okazało, trasy szybkiego ruchu nie tylko ułatwiają przejazd samochodem, ale i stają się barierami rozdzielającymi miasto. Znaczne odległości pomiędzy skrzyżowaniami (rzędu 0,5 km i większe), duża szerokość tras, a w latach 70. także brak chodników i ścieżek rowerowych - to wszystko stanowi barierę dla utrzymania wzajemnych powiązań funkcjonalnych pomiędzy poszczególnymi rejonami miast. Szeroka trasa jest niepokonaną barierą dla pieszych, uniemożliwiającą szybkie dotarcie do dzielnic po drugiej stronie drogi. Negatywnym czynnikiem psychologicznym jest znaczny hałas, zniechęcający do korzystania z chodników wzdłuż jezdni.

Szeroka trasa z niską gęstością skrzyżowań staje się też znaczną barierą dla rozwoju lokalnego handlu i usług. Punkty usługowe położone po jednej stronie trasy są odgradzane barierą od sąsiadującego rejonu. Pogarsza to warunki funkcjonowania przedsiębiorstw, zmniejszając lokalny rynek zbytu. Hałas, zanieczyszczenia i trudności w pokonywaniu odległości pieszo pogarszają warunki życia w mieście. Wprowadzenie do miasta szerokiej trasy szybkiego ruchu oznacza więc nie tylko poprawę warunków jazdy, ale i pogorszenie warunków życia w mieście, jak i osłabienie lokalnego życia gospodarczego.

Trwa już 30 lat

Budowa Drogowej Trasy Średnicowej rozpoczęła się pod koniec lat 70. i z przerwami trwa do chwili obecnej. Pierwsze odcinki oddano do eksploatacji w latach 80., jednakże większa część trasy powstała dopiero po 2000 roku. Celem usprawnienia budowy drogi w 1992 r. powołano spółkę Drogowa Trasa Średnicowa S. A. w Katowicach, której udziałowcami był wojewoda katowicki oraz 29 jednostek i instytucji prywatnych i państwowych. W 2012 i 2013 r. rozpoczęto realizację dwóch najnowszych, zachodnich odcinków DTŚ, które przebiegać będą przez Zabrze i Gliwice. Koszt realizacji inwestycji to 1,2 mld zł, z czego część pokrywa dofinansowanie unijne. W centrum Gliwic część trasy przebiegać będzie w tunelu. Kompletna DTŚ osiągnie długość 31,3 km.

DTŚ w Katowicach rozpoczyna się od al. Roździeńskiego na wschodzie miasta, przy skrzyżowaniu z drogą krajową 86, i przebiega w relacji wschód-zachód aż do granicy z Chorzowem.

Wielka Trasa Barierowa

Na odcinku wschodnim w Katowicach (pomiędzy rondem Ziętka a al. Roździeńskiego) trasa charakteryzuje się znaczną szerokością. Maksymalnie, przy skrzyżowaniu z ul. Dudy Gracza trasa liczy 13 pasów na 4 jezdniach, co oznacza szerokość blisko 70 metrów. Środkowe jezdnie poprowadzono w zagłębieniu terenu i są one oddzielone wysokimi barierami dźwiękochłonnymi. Hałas z szerokiej arterii nieuchronnie dociera jednak do wysokościowców os. Roździeńskiego, położonych po jej południowej stronie. Na omawianym odcinku znajdują się 2 pary przejść dla pieszych w poziomie ulicy, jeden tunel pod jezdniami przeznaczony dla pieszych oraz jedna kładka. Dotarcie pomiędzy osiedlem Roździeńskiego na południe od trasy a Bogucicami, geograficznie sąsiadującymi ze sobą, jest możliwe tylko przez tunel pod trasą, nieprzeznaczony dla ruchu kołowego. Przejazd samochodem lub autobusem wymaga pokonania drogi dłuższej o kilka kilometrów.

Dodatkowo, pomiędzy ul. Dudy-Gracza a ul. Bogucicką brak jest jakiegokolwiek przejścia przez trasę na odcinku 500 metrów. Stanowi to barierę dla rozwoju tkanki miejskiej i wzajemnych powiązań pomiędzy północnymi i południowymi obszarami sąsiadującymi z trasą. Problem umniejsza fakt braku zagospodarowania obszaru na północ od DTŚ na omawianym odcinku. Szczególnie rozbudowaną barierą dla ruchu pieszego i rowerowego stanowi węzeł DTŚ i drogi krajowej 86. W zaprojektowanym jeszcze w minionej epoce węźle nie przewidziano żadnych możliwości przejścia pieszego.