Genialny peruwiański billboard. Robi wodę, odświeża powietrze

Pomysłowość agencji reklamowych jest na tyle rozwinięta, że w różnych miejscach świata można spotkać interaktywne reklamy, które reagują na to, czy ktoś na nie patrzy, albo pozwalają np. podładować baterię w telefonie. Peruwiański pomysł akademików i agencji Mayo Publicidad ma istotne znaczenie społeczne.

Woda znikąd

Zeszłoroczny wynalazek stanął na jednym z przedmieść Limy, na którym mieszkańcy czerpią wodę głównie ze studni. Wyciągana wiadrami z ziemi nie jest najwyższej jakości. Ośmiomilionowa stolica Peru to drugie co wielkości – po Kairze – miasto leżące na pustyni. Na północnych krańcach Atakamy, przyklejone do wybrzeża Oceanu Spokojnego, jest w zasadzie pozbawione deszczu. Za to ma jedno gigantyczne źródło wody pitnej – powietrze, którego wilgotność czasem dochodzi do 98 proc.

W inteligentnym billboardzie schowano system, który wychwytuje wilgoć z powietrza, skrapla ją i magazynuje w pojemniku. Dziennie jest w stanie wyprodukować prawie 100 litrów wody. Jest czysta i zdatna do picia.



Inżynierowie poszli za ciosem i niedawno postawili inny billboard w środku placu budowy nowego kampusu uniwersyteckiego w Limie. Stolica Peru to dość zanieczyszczone miasto. W dodatku na budowie unosi się wszechobecny kurz i pył. Trudno znaleźć lepsze miejsce dla słupa ogłoszeniowego, który… oczyszcza powietrze. Korzystając z 2,5 kWh energii i systemu opartego na w pełni recyklowanej wodzie, oczyszcza dziennie 100 tys. metrów sześciennych powietrza, zatrzymując 99 proc. zanieczyszczeń. To równa się mniej więcej „pracy” 1,2 tys. drzew. Korzystają z tego mieszkańcy i robotnicy na budowie.



Billboard zamiast lodowca?

Inżynierowie z peruwiańskiego uniwersytetu, pytani w zeszłym roku o „wodny billboard” i współpracę z agencją reklamową przyznawali, że stanął w pobliżu panamerykańskiej autostrady również po to, by reklamować ich uczelnię. – Przyszli studenci mogą na własne oczy zobaczyć jak technologia może pomagać w rozwiązywaniu codziennych, ale bardzo istotnych problemów społecznych – mówił w rozmowie z dziennikarzem magazynu „Time” Alejandro Aponte, dyrektor w Mayo.

A problem jest. Według szacunków 1,2 mln mieszkańców Limy nie ma dostępu do bieżącej wody. Miasto zaopatruje się w nią dzięki wodociągom pobierającym ją z andyjskich lodowców. Te jednak, w związku ze zmianami klimatu, stale się zmniejszają. W niektórych rejonach Limy mieszkańcy korzystają z usług prywatnych firm sprzedających wodę za 30 soli (ok 10 dol.) za metr sześcienny, czyli dziesięciokrotnie drożej niż płacą za nią mieszkańcy bogatszych dzielnic miasta.