Austriackie miasto Graz zleciło opracowanie studium wykonalności zakładającego budowę dwóch linii metra. Mają one przyczynić się do zwiększenia udziału transportu publicznego w ciągle rozwijającej się 294-tysięcznej stolicy Styrii – drugim największym mieście Austrii.
Prognozy zakładają dalszy rozwój Grazu. Do 2030 r. liczba mieszkańców wzrośnie z obecnych 294 tys. do 320 tys., a w perspektywie do 2050 r. przybędzie kolejnych 77 tys. mieszkańców. Będzie miało to wpływ na mobilność – już teraz korki i zanieczyszczenia stanowią duże wyzwanie. Jak podaje magistrat, każdego dnia granice miasta przekracza 452 tys. pasażerów, z czego 85% z wykorzystaniem samochodu. W samym mieście udział transportu publicznego to 19,8%, roweru – 19,3%, podróży pieszych – 19,3%. Udział samochodów wynosi 41,6% (w tym zaledwie 7,5 punktów proc. to przejazd jako pasażer).
Z tego względu Graz zdecydował się na zlecenie opracowania studium wykonalności budowy metra. Założono budowę dwóch linii o łącznej długości ok. 25 km. Linia M1 łączyłaby Eggenberg i Berlinerring, a M2 Gösting i P&R Webling.
Według analiz dzięki budowie metra udział transportu publicznego wzrósłby o 41%. Jednocześnie ruch samochodowy zmalałby o 12%. Z obu linii korzystałoby 200 tys. pasażerów dziennie, a z całej komunikacji publicznej – 450 tys. osób. Ok. 43% mieszkańców Grazu będzie miało nie więcej niż 600 m do stacji metra. Bez inwestycji w metro, jak podaje magistrat, udział transportu miejskiego wzrośnie jedynie o 18%.
– Sieć tramwajowa, która jest w dużej mierze obsługiwana razem z ruchem drogowym, osiąga granice przepustowości. Tylko dzięki systemowi metra można osiągnąć cele polityki transportowej w zakresie prawie 30% udziału transportu publicznego. Nasze obliczenia wykazały, że obawy o niewykorzystabie potencjału metra są bezpodstawne– mówi prof. Martin Fellendorf, dyrektor Instytutu Dróg i Transportu na Politechnice w Grazu. – Analiza ekonomiczna przeprowadzona przez nasz zespół pokazuje, że obie linie metra są doskonałą inwestycją dla przyszłego rozwoju Grazu i okolic. Z perspektywy biznesowej wysoki poziom zwrotu kosztów jest przekonujący. Z makroekonomicznego punktu widzenia wysoki stosunek korzyści do kosztów na poziomie 3,9 jest również doskonały. Mogę tylko polecić miastu, władzom stanowym i rządowi federalnemu jak najszybsze zainwestowanie w zrównoważony system metra – dodaje Sebastian Kummer, dyrektor Instytutu Zarządzania Transportem i Logistyki na Uniwersytecie Ekonomicznym w Wiedniu.
Podstawowe daneDługość linii M1: 11,9 km
Długość linii M2: 13,5 km
Liczba stacji: 27 (stacja przesiadkowa Jakominiplatz)
Przesiadki: 11 punktów styku z tramwajem, cztery węzły przesiadkowe na S-Bahn
Średnia prędkość: 36 km/h, prędkość maksymalna: 80 km/h
Częstotliwość: 2,5-5 min.
Składy: Pojedyncze 30-metrowe dla 220 pasażerów albo podwójne 60-metrowe dla 440 pasażerów
Przepustowość: 4500 pasażerów na godzinę na kierunek
Założenia: zautomatyzowana obsługa z drzwiami na peronie, cała trasa pod ziemią – z założeniem otwartej konstrukcji jedynie na przystankach
Czas realizacji: 60 miesięcy
Koszt: 3,3 mld euro (infrastruktura – 3,17 mld euro, tabor – 0,16 mld euro)