Koleje Mazowieckie: W oczekiwaniu na remont średnicy

Łukasz Malinowski, Michał Szymajda, „Rynek Kolejowy”: W Warszawie trwa przebudowa Warszawy Zachodniej i linii średnicowej. Jakie są najbardziej dotkliwe ograniczenia w związku z tą budową z waszego punktu widzenia?

Czesław Sulima, członek zarządu, dyrektor eksploatacyjny Kolei Mazowieckich: Obecnie podróżni najdotkliwiej odczuwają ograniczenia związane ze skróceniem relacji części pociągów, co było jednak konieczne z uwagi na trwające prace i coraz bardziej zaawansowany ich zakres. Ograniczenia spowodowane remontem oraz mniejsza przepustowość stacji sprawiają, że oferta dla pasażera jest mniej atrakcyjna niż przed rozpoczęciem prac. Sporym utrudnieniem jest też telefoniczne zapowiadanie pociągów, które w godzinach wieczornych i nocnych powoduje ograniczenie w kursowaniu pociągów po podmiejskiej linii średnicowej. Jednak postęp prac jest bardzo duży. Mam nadzieję, że tempo prac zostanie utrzymane. Pomimo tak poważnego remontu udało się skonstruować rozkład jazdy pociągów i ruch jest prowadzony na wszystkich liniach.

Jaka jest najbardziej oczekiwana, a wciąż nie-realizowana przez PLK, inwestycja torowa, której przeprowadzenie mogłoby pozytywnie wpłynąć na wzrost liczby pasażerów Kolei Mazowieckich?

PKP PLK ostatnio zaczynają realizować strategię po-legającą na separacji torów dalekobieżnych na liniach schodzących się w Warszawie. Trwają dyskusje połączone z projektowaniem dla linii nr 2 i 8. Jest gotowy projekt dla linii nr 7, choć nie ma jeszcze ogłoszonego przetargu na prace budowlane dla odcinka Warszawa Wawer – Otwock. Również linia nr 9, która co prawda ma 3 tory, ma się doczekać rozbudowy, co w związku z praktycznie wyczerpaną przepustowością w godzinach szczytów przewozowych jest dobrą informacją. Z pewnością te inwestycje przyczynią się do możliwości poprawy oferty rozkładowej, uruchomienia większej liczby po-łączeń przyspieszonych i osobowych, a co za tym idzie, mamy nadzieję, wzrostu liczby pasażerów zainteresowanych korzystaniem z przejazdów koleją.

Martwi nas jednak brak sygnału ze strony PKP PLK w sprawie linii nr 3. Przeciągający się remont odcinka Sochaczew – Łowicz, kilkukrotna – na razie nieudana – próba dokonania zamknięć związanych z przebudową stacji Ożarów Mazowiecki, jak również brak planów dotyczących separacji ruchu dalekobieżnego od regionalnego są na pewno niepokojące. Liczymy, że zarządca infrastruktury jak najszybciej pochyli się nad tym odcinkiem. Czekamy również na przebudowę linii średnicowej wraz z nowymi przystankami. Uważamy, że ta przebudowa pozwoli jeszcze bardziej usprawnić system komunikacji miejskiej w Warszawie, co też z pewnością przełoży się na wzbogacenie naszej oferty i zwiększy za-interesowanie pasażerów.

Nasze linie to nie tylko Warszawa, bo przecież chcemy, by z komfortu podróżowania cieszyli się mieszkańcy całego Mazowsza. Z linii znajdujących się w dalszej odległości od stolicy modernizacji wymaga linia nr 27 na odcinku Nasielsk – Sierpc, gdzie przez niewielką prędkość maksymalną (60 km/h) i małą liczbę tzw. mijanek niezwykle trudno zaplanować atrakcyjny dla pasażerów rozkład jazdy. Równie istotnym problem jest odcinek Płock Trzepowo – Sierpc, gdzie zdecydowanie brakuje stacji, na których pociągi mogłyby się mijać. Wciąż dużą niewiadomą jest CPK i jego komponent kolejowy.

Jak oceniacie uruchomienie, po wielu miesiącach przerwy, linii radomskiej? Czy jesteście zadowoleni z potoków pasażerskich po udrożnieniu linii?

Uruchomienie tej linii to bardzo dobra wiadomość dla nas, ale przede wszystkim dla naszych pasażerów z południowej części Mazowsza. Po bardzo długim czasie funkcjonowania zastępczej komunikacji autobusowej w końcu można odbyć podróż pociągiem. Dzięki temu znacznie skrócił się czas przejazdu. Jeśli chodzi o potok pasażerów, to na razie trudno o podsumowania, m.in. z uwagi na niedawno zakończone wakacje. Jeśli kolejna fala pandemii nie przeszkodzi, to liczymy na systematyczny wzrost liczby przewożonych pasażerów. Podobne doświadczenia mamy też z innymi liniami, które były otwierane po modernizacji. Problemem linii radomskiej jest zamknięcie torów 3R i 4R w obszarze stacji Warszawa Zachodnia, co uniemożliwia jazdy ze średnicy dalekobieżnej w kierunku Radomia.