Prace na terenie 120-letniej zajezdni Chocianowice prowadzone są rzez firmę Budimex na obszarze całego kompleksu, którego powierzchnia wynosi blisko 7,5 ha.
Prace modernizacyjne obejmują m.in. wymianę torowisk i sieci trakcyjnej oraz przebudowę układu zasilania z własną stacją transformatorową. Powstanie też nowy układ wewnętrznych dróg wraz z oświetleniem. W ramach inwestycji zostanie odnowiona ceglana elewacja zabytkowej głównej hali, gdzie zachowanych zostanie wiele elementów architektonicznych, a wewnątrz zostanie wyeksponowana część ścian pochodzących z pierwszej połowy XX wieku. Poza tym do obiektu dobudowana zostanie część z nowoczesnymi stanowiskami do sprzątania, mycia i obsługi technicznej tramwajów. Powierzchnia użytkowa po rozbudowie i modernizacji hali to 5 262,1 mkw.
Tramwaje Moderus Gamma
Do odnowionej zajezdni trafi 30 tramwajów Moderusów Gamma – niskopodłogowych, klimatyzowanych, dostosowanych do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Model był trzykrotnie nagradzany za wygląd na największych targach kolejowych.
Inwestycja zostanie zakończona pod koniec 2023 roku, a jej wartość to ponad 138 mln zł. O opóźnieniach w dostawach nowych wagonów
informowaliśmy tutaj.Historia zajezdni Chocianowice
Zajezdnia Chocianowice to najstarsza zajezdnia w Łodzi, powstała w 1901 r. i na początku obsługiwała tramwaje kursujące na otwartej w tym samym roku linii do Pabianic. Od 1910 r. stacjonowały w niej wagony jeżdżące do Rzgowa i później do Tuszyn. Gdy w 1934 r. uruchomiono linię autobusową Łódź – Sieradz, jej zaplecze również zdecydowano się ulokować w Chocianowicach. W obiekcie przeglądy i nieskomplikowane bieżące remonty wagonów.
Do dziś zachował się fragment obejmujący cztery tory wewnątrz starego budynku. Na początku poza halą z czterema torami była jeszcze elektrownia, która do lat 30. zasilała linię do Pabianic. Przez lata zajezdnia była rozbudowywana i modernizowana. Np. w 1938 roku dobudowano fragment budynku z kolejnymi dwoma torami. Po II wojnie światowej zajezdnia Chocianowice stopniowo stawała się coraz bardziej zajezdnią miejską, przejmując obsługę coraz większej liczby linii tramwajowych nieprzekraczających granic Łodzi (a w latach 1948-1959 także miejskich linii autobusowych).