Metamorfoza stacji Białystok. Perony przykrywa wielka wiata [zdjęcia]

Od początku września podróżni korzystają z nowych, częściowo udostępnionych peronów 1, 2 i 4. Na każdym z nich udostępniono po jednej krawędzi. – Wykonawca rozebrał ostatnie dwa stare perony i kontynuuje prace przy budowie nowego peronu nr 3 oraz drugiej połowy peronu nr 2. Przejście na nowy front robót umożliwiło budowę kolejnych części przejścia podziemnego. Do tej pory na stacji Białystok zbudowano ok 33 km nowych torów oraz zabudowano 100 rozjazdów. Ruch na stacji prowadzony jest po nowych torach, a dyżurni nadzorują go z nowego budynku nastawni, w którym po zakończeniu modernizacji odcinka Czyżew – Białystok będzie działać Lokalne Centrum Sterowania – informuje Tomasz Łotowski z zespołu prasowego PKP PLK.

Nad nowymi peronami powstała duża wiata o charakterystycznej konstrukcji. – Zadaszenie nad peronami, które jest nowością na stacji w Białymstoku, zaplanowano na długości 200 m nad peronami 1,2 i 3 oraz 170 m nad peronem nr 4 (osobna wiata). W zamyśle stylistyka hali peronowej ma nawiązywać do wyglądu sąsiadującego z nią zabytkowego budynku dworca. Dlatego wykorzystano stylizowane stalowe podpory i drewniane elementy dachu – wyjaśnia Łotowski.

Docelowo na stacji przewidziano cztery perony z łączną liczbą siedmiu krawędzi peronowych. – Peron nr 1, zlokalizowany bezpośrednio przy budynku dworca, zaprojektowano jako dwukrawędziowy, przy czym jedna krawędź będzie długości 400 m, natomiast druga 200. Perony 2 i 3 będą wyspowe, o krawędziach odpowiednio 400 i 300 m. Peron nr 4, w starym układzie stacji wyspowy, został obecnie zbudowany jako jednokrawędziowy (200 m), w bezpośrednim sąsiedztwie dworca PKS i miejskiego centrum przesiadkowego – wylicza przedstawiciel zarządy infrastruktury. Perony 2 i 3 będą miały 9,5 m szerokości, peron 4 – 5 m szerokości, a peron nr 1 – zróżnicowaną szerokość z uwagi na nieregularną bryłę dworca.

Na stacji rozebrano dotychczasowe dwie kładki. Na razie podróżni korzystają z tymczasowych przejść w poziomie szyn. Docelowo komunikacji będzie służyć budowany pod torami tunel. Jego długość wyniesie 69 m, szerokość – 10 m, a wysokość – 2,5 m. – Ściany i posadzki w tunelu zostaną wyłożone płytami granitami, które zagwarantują wieloletnią wytrzymałość i estetykę. Sufit zostanie pomalowany – mówi Tomasz Łotowski.

Na peron 1 podróżni dostaną się za pomocą schodów ruchomych, na perony 2, 3 i 4 – schodów zwykłych, ruchomych oraz windy, a do budynku dworca – schody zwykłe oraz winda do poziomu -1 dworca. – Na zaplanowane rozwiązania miały wpływ warunki konstrukcyjne budynku dworca, w tym niedostateczna ilość miejsca i ograniczona wysokość jego części podziemnej. Przy projektowaniu rozwiązań technicznych należało też wziąć pod uwagę zabytkowy charakter poszczególnych segmentów budynku. Przyjęte powyższe rozwiązania zostały wprowadzone po konsultacjach z PKP SA oraz Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków – wyjaśnia Łotowski. Oczywiście jedno z wyjść prowadzi też w kierunku dworca autobusowego. Przesiadki mają być dość komfortowe. – Zadaszenie peronów nr 1,2,3 sąsiaduje bezpośrednio z budynkiem dworca kolejowego. Podróżni wychodzący drzwiami w poziomie peronu, jak i poprzez tunel, będą cały czas chronieni przed opadami. Zadaszenie peronu nr 4 umożliwia dojście w bezpośrednie sąsiedztwo – również zadaszonych – peronów dworca PKS oraz przystanków komunikacji miejskiej. Odległość od najbliższych to kilkanaście metrów – zapewnia przedstawiciel PKP PLK.

Pełna funkcjonalność stacji ma zostać osiągnięta w przyszłym roku. Dodatkowo, na stacji trwa również inwestycja miasta w postaci budowy drugiego przejścia podziemnego. Zapewni ono dodatkowe dojścia do peronów oraz windy.