Most Łazienkowski. Pomysłów na odbudowę nie brakuje

Konstrukcja mostu Łazienkowskiego po pożarze ma być całkowicie wymieniona. Władze Warszawy chcą zarezerwować na ten cel ok. 110 mln zł w budżecie miasta. W czwartek premier Ewa Kopacz poinformowała, że odbudowa mostu zostanie wsparta z budżetu centralnego kwotą 55 mln zł. Nowa konstrukcja będzie w jak największym stopniu powtórzeniem tej, która istniała. Eksperci tłumaczą taką decyzję czasem. Przy takim rozwiązaniu ukończenie prac będzie bowiem możliwe w ciągu kilkunastu miesięcy. Ale dość głośno mówi się przy okazji o przystosowaniu odnowionego mostu do ruchu rowerowego.

Droga rowerowa pod płaszczyzną chodnika?

Dyskusja na temat w gronie organizacji pozarządowych rozpoczęła się właściwie od pierwszego dnia po pożarze. Pomysłów jest wiele, a jeden z nich zaprezentowała Inicjatywa Projektowa. Koncepcja Jana Pawlika, Piotra Straszaka, Mikołaja Zdanowskiego i Pawła Pyłki zakłada umieszczenie ścieżki rowerowej bezpośrednio pod płaszczyzną chodnika mostu. Takie rozwiązanie ma zminimalizować wpływ ruchu samochodowego oraz podmuchów wiatru na rowerzystów, a jednocześnie wykluczyć kolizje z istniejącą infrastrukturą techniczną i drogową (zjazdami).

Oprócz drogi rowerowej w projekcie Inicjatywy Projektowej uwzględniono również tarasy widokowe od strony północnej oraz od strony południowej. Całość ma wspierać ruch rowerowy i pieszy, minimalizując jednocześnie samochodowy.

Podobne rozwiązanie sugerują również przedstawiciele „Zielonego Mazowsza” argumentując, że de facto jego realizacja nie musiałaby wiązać się z dużymi kosztami.

– Belka nośna mostu ma 4,09 m wysokości, więc w pionie na taką inwestycję miejsce jest. Po zewnętrznej części mostu jest 2,5 m przestrzeni do wykorzystania. Dzięki umieszczeniu drogi pod chodnikiem rowerzyści mieliby też do pokonania mniejsze różnice wysokości. Droga byłaby ponadto „pogodoodporna”, a rowerzyści wolni od ochlapywania i oślepiania przez przejeżdżające mostem samochody. Pomosty spłonęły doszczętnie, więc wszystko na dole i tak trzeba będzie odbudować praktycznie od zera. To rozwiązanie może być też stosunkowo tanie, choć jako rowerzyści, nie upieramy się przy żadnym z tych rozwiązań. Najważniejsze, żeby ta przestrzeń dla rowerzystów po prostu się znalazła – komentuje Rafał Muszczynko z „Zielonego Mazowsza”.

Najbardziej realne rozwiązanie? Zawężenie pasów

Według Aleksandra Buczyńskiego najbardziej realnym wariantem rozwiązania sytuacji na moście Łazienkowskim, obok pomysłu z umieszczeniem drogi pod chodnikiem, na poziomie belek nośnych mostu, jest po prostu zwężenie pasów na moście i przesunięcie barier tak, by poszerzyć chodnik do parametrów ciągu pieszo-rowerowego. Jak przekonuje społecznik, po zwężeniu pasów do 3,25 m powinno się dać uzyskać około 3 m chodnika. Takie rozwiązanie wydaje się sensowne, biorąc pod uwagę fakt, że po budowie mostu Siekierkowskiego, most Łazienkowski przestał pełnić funkcję tranzytową.

Inna opcja dotyczy podwieszanych kładek pod mostem lub zastąpienie spalonej kładki technologicznej, kładką pieszo-rowerową. W przypadku kładek podwieszanych z boku, jak w Bratysławie lub Traismauer, koszty również nie muszą być duże, choć oczywiście wersja najbardziej oszczędna dotyczy po prostu zawężenia pasów ruchu. Koszt kładki podwieszanej, zdaniem społeczników, sięgać może około 10 mln zł.

Rowerzyści nie wykluczają też rozwiązań stosowanych do tej pory na innych stołecznych przeprawach, jak poprowadzenie ruchu rowerowego jedną stroną, co zastosowano w przypadku mostu Gdańskiego czy na przebudowywanym moście Grota-Roweckiego.

– W zależności od tego, czy remont będzie obejmował tylko most, czy również estakadę nad Solcem powinien być przeprowadzony inaczej. W przypadku tego drugiego wariantu komunikacja rowerowa powinna być poprowadzona aż do Alei Ujazdowskich przy wykorzystaniu najazdów na Skarpie. Rozwiązania dotyczące konfliktu z łącznicami najazdowymi zależą od obranego wariantu – komentuje Buczyński.

Przebudowa ostatniej szansy?

Tematowi przebudowy mostu Łazienkowskiego poświęcone zostało ostatnie posiedzenie Komisji Dialogu Społecznego ds. transportu. Jej przedstawiciele są przekonani, że obok konieczności budowy drogi rowerowej, ważnymi elementami, które powinny zostać uwzględnione w projekcie przebudowy mostu są również windy dla osób niepełnosprawnych, usprawnienia komunikacji autobusowej przez dostosowanie wysokości przystanków do autobusów, rozbudowa Zintegrowanego Systemu Zarządzania Ruchem Drogowym czy budowa miejsc pozwalających na awaryjne przekierowanie ruchu na drugą jezdnię poprzez demontaż barierek. Przedstawiciele komisji chcieliby również, aby jezdnie osłonić jednometrowymi ekranami, które równocześnie mogłyby pełnić funkcje ochrony przed wiatrem.

Żywotność mostu Łazienkowskiego po remoncie szacowana jest na około 100 lat. Władze stolicy podkreślają, że przy realizacji inwestycji zależy im przede wszystkim na czasie, ale również ekonomii. Według wstępnych szacunków, cała odbudowa może pochłonąć około 100-130 mln zł.