Nowoczesne rozwiązania w autobusach

Trwała konstrukcja nadwozia

Stal nierdzewna lub konstrukcyjna to podstawowy budulec nadwozi współczesnych autobusów. Kwasoodporna stal stopowa chromoniklowa jest szczególnie odporna na działanie soli, którą posypywane są w zimie jezdnie. Alternatywnym rozwiązaniem jest zastosowanie stali konstrukcyjnej i kataforezy zanurzeniowej. W takim wypadku producent staje przed potrzebą budowy stanowiska z wannami do przeprowadzania kataforezy. Skuteczność ochrony przed korozją dla tych dwóch alternatyw jest porównywalna. Kataforezę zanurzeniową stosują Iveco Bus (do niedawna Irisbus), MAN i Evobus (Mercedes), stal nierdzewną – Solaris i Solbus. Volvo jest producentem, który wykonuje szkielet nadwozia autobusu miejskiego 7900 z kilku materiałów – środkowa część konstrukcji jest wykonana z profili aluminiowych, a moduły ściany przedniej i tylnej – ze stali nierdzewnej. Jedynym producentem wykonującym karoserie w całości z profili aluminiowych jest Scania z modelem Omniwide.

Do wykonania poszyć ścian bocznych wykorzystuje się: blachę ze stali nierdzewnej, blachę aluminiową, panele z włókna szklanego oraz powiększone szyby okien.

Współczesna konstrukcja nadwozi autobusowych umożliwia długoletnią eksploatację bez wykonywania kosztownych napraw blacharsko-lakierniczych oraz bez rekonstrukcji elementów szkieletu nadwozia. To znacząca przewaga wobec pojazdów poprzednich generacji. Rozwiązania te sprawdzają się nawet w trudnych polskich warunkach, gdzie podwozia przez długi są narażone na oddziaływanie soli. Przykładem autobusu ze szkieletem ze stali nierdzewnej niewymagającym remontów nadwozia po długiej eksploatacji są stołeczne Solarisy Urbino 15 z 2001 r. Niektóre pojazdy przechodziły jedynie naprawy estetyczne, wiążące się m. in. z odnową powłok lakierniczych.

Ekologiczny napęd

Producenci pojazdów stają przed koniecznością spełniania coraz wyższych norm czystości spalin. Od 31 grudnia 2013 r. autobusy muszą spełniać normy czystości spalin Euro 6. Optymalizacja procesu spalania nie wystarcza do spełnienia coraz bardziej wyśrubowanych norm, stąd konieczna jest dodatkowa obróbka gazów wydostających się z silnika oraz zastosowanie układów recyrkulacji spalin EGR. Układy te są stosowane niemal we wszystkich silnikach Euro 6. Jedynie Iveco uzyskało aktualną normę bez recyrkulacji. We wszystkich pojazdach znajdują się natomiast katalizatory utleniające, filtry cząstek stałych (DPF) oraz katalizatory SCR, wykorzystujące płyn AdBlue do zmniejszenia emisji tlenków azotu. To dodatkowy płyn eksploatacyjny, którego koszt muszą ponieść przewoźnicy.

Wyświetlacze z informacją pasażerską

Wykorzystanie diodowej tablicy na ścianie czołowej, bocznej i tylnej – to już dziś oczywistość. Wyświetlacze diodowe wyparły praktycznie rozwiązania mozaikowe z przestawnymi klapkami. Zaletą diod jest długowieczność, wysoka jasność i możliwość regulacji luminancji, co pozwala na dopasowanie jasności wyświetlaczy do stopnia oświetlenia otoczenia – czyli zarówno do światła dziennego, jak i nocnego mroku. Opcjonalnie stosowany jest też dodatkowy, nisko umieszczony wyświetlacz boczny z prawej strony nadwozia z samym numerem linii, oraz wyświetlacz z lewej strony nadwozia. Coraz popularniejszy jest również szeroki wyświetlacz tylny, który eksponuje nie tylko numer linii, ale również kierunek jazdy.

Co zapewnia funkcjonalność wyświetlacza?

Stopniowo upowszechniają się wyświetlacze wewnętrzne z trasą linii autobusowej. Mimo to, wciąż wielu polskich miastach pasażer nieznający na pamięć trasy linii po wejściu do pojazdu pozbawiony jest informacji o przebiegu podróży. W wielu przypadkach natomiast wyświetlacze nie są wykorzystane w sposób funkcjonalny. Wyświetlacz wewnętrzny powinien zawierać pełną i czytelną informację o całej trasie, z wymienieniem numeru linii, wszystkich ulic oraz przystanków, a także wskazaniem aktualnego przystanku. Rozwiązania, w których trasa jest podana tylko ulicami i szybko przewija się, utrudnia dotarcie do informacji osobom słabowidzącym i nieznającym dokładnie topografii miasta. Wyświetlanie jedynie nazw kilku kolejnych przystanków również jest niewystarczające, gdyż pasażer nie ma możliwości sprawdzenia, czy na pewno dotrze na pożądany przystanek, w sytuacji gdy nie mieści się on na wyświetlaczu. Zaprzeczeniem funkcjonalności wyświetlacza wewnętrznego jest natomiast brak informacji pasażerskiej przy jednoczesnym użyciu wyświetlacza do informacji o… imieninach w danym dniu.