Postępy w remoncie częstochowskiej sieci tramwajowej [zdjęcia]

Małą rewolucję zaprowadzono na północnym krańcu sieci. Istniejący od 1981 roku nasyp pętli tramwajowej zmienił swój kształt, bo musiał ustąpić miejsca torom odstawczym wyprowadzonym z torowiska, jako alternatywa zjazdu na pętlę. Tory te zostały wyprowadzone tak, że w dalszej przyszłości będą mogły posłużyć, jako przyczółek do dalszej rozbudowy sieci.

Nasyp był z założenia tymczasowy, bo niezrealizowane plany z lat 80-ch XX w. zakładały wydłużenie sieci do północno-wschodniej peryferyjnej dzielnicy miasta do osiedla, którego również nie wybudowano. Przy przebudowie został zbudowany na nowo i wzmocniony.

Obok pętli postawiono dwa nowe budynki, z czego jeden posłuży sprzedaży biletów i będzie obiektem socjalnym, zaś drugi skryje nową podstację, która przejmie obowiązki starej, pochodzącej z 1981 r. ustawionej pół kilometra od pętli (miała też zasilać niewybudowane przedłużenie). Standardowo dla całej sieci, wymieniono całe torowisko począwszy od podtorza wraz z odwodnieniem, pojawiły się nowe słupy i perony. Obecnie trwa przyłączanie zasilania, regulacja trakcji i porządki.

Tysiąclecie – maszyny na torowisku

Przebudowa trwa w dzielnicy Tysiąclecia, gdzie wypruto stare torowisko, zniwelowano stare podtorze i wprowadzono maszyny układające nowe, a na nim systematycznie elementy samego torowiska. To tutaj trwają największe utrudnienia drogowe związane z czasowym zajęciem jednego pasa ruchu na jezdni al. Armii Krajowej przez pracujące maszyny budowlane – zrealizowano 85% zadań. Pętla pośrednia przy Promenadzie Niemena lekko zmieniła geometrię.

Problematyczna jest wymiana torowiska nad przejściem podziemnym wzdłuż ul. Dekabrystów wymagającym remontu. Według pierwotnych założeń miał być on zasypany, bo na remont przed wymianą torowiska miasto środków nie ma, a po zakończeniu prac torowych ruszyć już go nie będzie można, bo żaden wykonawca nowych torów nie udzieliłby na nie gwarancji wiedząc, że ktoś naruszyłby stabilność wybudowanej drogi pracując pod nim.

– NDI w trakcie realizacji wyraziło (w korespondencji do Zamawiającego) obawę dotyczącą stanu istniejącego przejścia podziemnego. Ingerencja w tunel nie leży jednak w zakresie umownym NDI – poinformowała serwis transport-publiczny.pl przedstawicielka spółki NDI Magdalena Skorupka. Okazuje się też, że tunel będzie musiał pozostać.

– Wyszło, że koszt zasypania go byłby porównywalny z remontem, a na to środków nie ma – wyjaśnił stanowisko Miejskiego Zarządu Dróg i Transportu w Częstochowie jego rzecznik Maciej Hasik.

– Wykonujemy prace w sposób który nie zakłada ingerencji w istniejącą konstrukcję przejścia. Gwarancji udzielamy zgodnie z zawartą umową na wykonane roboty – dodała Skorupka.

Śródmieście – będzie zielono, teraz cisza

Odcinek między al. Jana Pawła II nadal czeka na pokonanie kwestii formalnych – tutaj Urząd Miasta Częstochowy prowadzi wciąż postępowanie administracyjne w celu wydania pozwolenia na budowę. Według NDI, prace ruszą tam jeszcze jesienią.

Aleja Pokoju – ruch wznowiony

Odcinek, którego remont zainaugurował całość inwestycji miał być gotowy już w pierwszej połowie 2019 r., ale dopiero niedawno oddano w końcu ostatni jego element, czyli pętlę pośrednią koło dworca kolejowego Częstochowa-Raków. Tam prowadzony jest też ruch tramwajowy.

Z wyjaśnień przedstawicielki firmy NDI wynika, że opóźnienie miało swoją przyczynę w licznych formalnościach polegających na pozyskiwaniu odstępstw od obowiązujących przepisów budowlanych w zakresie odległości zieleni od torowiska, czy wymiarów oraz lokalizacji pętli tramwajowej, która siłą okoliczności musiała zająć mniej miejsca, niż przepis stanowi.

Miał być grudzień, będzie wiosna

Wykonujący przebudowę prognozuje, że biorąc pod uwagę obecne opóźnienia, pokonane przeciwności prawne oraz prognozy warunków atmosferycznych, całość zrealizowanej już inwestycji będzie mógł oddać późną wiosną 2021 r. Wiaty i znaki przystankowe celowo zostaną zamontowane tuż przed wznowieniem ruchu tramwajów, aby stojące wcześniej nie sugerowały błędnie, że te już jeżdżą.

Za główne przyczyny opóźnień podawane są:

- przedłużające się procedury dot. Uzgodnień zastosowanych rozwiązań z gestorami i instytucjami wykraczające poza zakres pierwotnie wskazany do realizacji, a podyktowane potrzebami mieszkańców;
- przedłużający się czas wydania pozwoleń i decyzji administracyjnych (np. pozwolenia na wycinkę drzew i krzewów);
- konieczność kilku wystąpień do Ministra Infrastruktury o zgodę na odstępstwo od warunków technicznych bez której nie było możliwości uzyskania decyzji pozwolenia na budowę.

Wszystkie powyższe były więc niezależne od samego wykonawcy.