(Prawie) każdy Polak ma auto. Staroć, ale i tak się nim chwali [BADANIE]

Kilka dni temu opisaliśmy wyniki badań przeprowadzony przez Biostat na zlecenie Busradar.pl dotyczących transportu publicznego. Z publikacji "Transportowe zwyczaje Polaków" wynika, że choć Polacy korzystają z transportu zbiorowego, to go nie cenią tak mocno, jak samochody. Teraz przyjrzymy się właśnie stosunkowi do aut.

W sumie 91,6 proc. Polaków albo ma w swoim gospodarstwie domowym auto, albo planuje je w najbliższym czasie kupić. Oznacza to że samochód jest towarem powszechnie dostępnym i takich którzy nie mają możliwości by z niego skorzystać jest niewielu.

Dziś 86,6 proc. gospodarstw domowych ma przynajmniej jedno auto. Słowo „przynajmniej” jest tu kluczowe. Co czwarty Polak ma w swoim gospodarstwie domowym dwa samochody, a co setny – cztery lub więcej. Według danych z połowy 2017 r. w Polsce jest ponad 28,5 mln zarejestrowanych aut, w tym 22 mln samochodów osobowych. Według nieco wcześniejszych danych Eurostatu (z 2016 r. – to najnowsze dane, aktualizacja zaplanowana jest na kwiecień tego roku) nad Wisłą jest 571 aut osobowych na tysiąc mieszkańców. To mniej niż np. we Włoszech (625 aut/tys. mieszk.), ale więcej niż w Niemczech (555), w Hiszpanii (492) czy we Francji (479).

Te dane – przypomnijmy, zbierane na próbie ogólnopolskiej – są warte porównania do statystyk z Warszawy. W stolicy 67 proc. mieszkańców korzysta z samochodu (według badań Ubera dla kilku europejskich miast). Ale aż 42 proc. warszawiaków którzy korzystają z auta przyznaje, że w ich gospodarstwie domowym jest więcej niż jedno. Z Badania Busradar.pl wynika, że skali ogólnopolskiej, aż w 32 proc. gospodarstw domowych jest więcej niż jedno auto (gdyby brać pod uwagę te, w których w ogóle jest jakiekolwiek auto, ten odsetek rośnie do 37 proc.).

Po co Polakom samochód? Może to zaskakujące, ale istotna jest zasada „mam samochód, jestem pan”. Aż 46 proc. pytanych zgadza się ze stwierdzeniem „Auto świadczy o statusie społecznym właściciela”. Przeciwnego zdania jest mniej niż co trzeci pytany. Tych całkowicie zgadzających się z tą opinią jest więcej, niż całkowicie się z nią nie zgadzających.

Nie potwierdza się też opinia, że takie przeświadczenie to przede wszystkim domena dzisiejszych 50–latków i starszych, którzy wychodząc z czasów PRL–u kupowali auto, by podnieść swój status, a młodzi tak bardzo auta ani nie cenią, ani nie potrzebują. To właśnie wśród „milenialsów”, w przedziale wiekowym 26–35 lat, jest najwięcej osób wiążących posiadanie auta ze statusem społecznym (53,1 proc.). Wśród młodszych (18–25 lat) jest ich niewiele mniej (49,8 proc.).

Nie ma tu niespodzianki. O ile w dużym mieście z dobrze rozwiniętym transportem publicznym to zjawisko nie musi być tak powszechne, to w rejonach Polski dotkniętych transportowym wykluczeniem wyrobienie prawa jazdy i kupno pierwszego auta jest powiewem wolności. Daje młodym ludziom zupełnie nowe możliwości poruszania się i poszerza zakres ich swobody. Dla wszystkich, na obszarach dotkniętych upadkiem transportu publicznego, auto to nawet nie tyle symbol statusu, co narzędzie niezbędne, by dostać pracę, lub załatwić codzienne potrzeby.

Wskazują na to szczegółowe wyliczenia. Gospodarstw domowych z własnym autem (przynajmniej jednym) najwięcej jest na wsi – 91,8 proc., najmniej w miastach powyżej 500 tys. mieszkańców – 81,8 proc.