SULTOF: Jak się myje autobusy?

Miasta coraz częściej stawiają na rozwój komunikacji miejskiej jako alternatywy dla transportu indywidualnego. Aby zachęcić mieszkańców do zmiany przyzwyczajeń, muszą one jednak zaoferować usługę na wysokim poziomie, to zaś oznacza konieczność spełniania przez przewoźników norm i standardów narzucanych przez jednostki miejskie – również w zakresie czystości użytkowanego taboru.

Te wysokie wymagania sprawiają, że użytkownicy pojazdów szukają efektywnych i szybkich rozwiązań. Ich dostawcą na krajowym rynku jest m.in. firma SULTOF, która jest producentem specjalistycznych myjni dla taboru autobusowego i tramwajowego.

– Dobór urządzeń jest uzależniony przede wszystkim od wymaganej przepustowości oraz posiadanej infrastruktury, ale w praktyce ważne są również wcześniejsze doświadczenia
z eksploatacji starszego modelu myjni, przyzwyczajenia kierowców oraz oczywiście budżet – wyjaśnia firma. Mycie autobusów może odbywać się w trybie stacjonarnym, gdy pojazd stoi, a myjnia porusza się na szynach, lub przejazdowym – gdy pojazd przejeżdża przez przytwierdzone do podłoża moduły myjniowe.

Pierwsze z wymienionych to tzw. myjnie bramowe lub portalowe. – SULTOF posiada w swojej ofercie myjnię Tytan wykonaną ze stali nierdzewnej. W zależności od potrzeb Tytan może być konfigurowany jako pojedynczy portal, ale także może występować w wersji Tandem – dwa portale na jednym torze lub Trident – trzy portale na jednym torze. Liczba portali wpływa oczywiście na czas mycia – przy trzech jest to już poniżej 2 minut w przypadku autobusu przegubowego. Portale dzielą pomiędzy siebie strefy mycia łącznie z przodem i tyłem oraz funkcje, takie jak nanoszenie chemii czy woskowanie. Spłukiwanie odbywa się zazwyczaj przejazdowo przy użyciu stacjonarnej bramki i coraz częściej wody demineralizowanej – tłumaczy przedstawiciel firmy.

W przypadku bardzo dużego zapotrzebowania na mycie pojazdów rozwiązaniem jest oczywiście dokładanie kolejnych torów mycia. – Z kolei dla mniejszych flot lub w miejscach, gdzie wymiary hali nie pozwalają na montaż długiego torowiska (długość najdłuższego autobusu + 6 m), do mycia w trybie stacjonarnym dostępna jest wersja myjni Tytan do mycia w trybie stój/jedź, gdzie przód i tył myte są podczas chwilowego zatrzymania autobusu, a boki przejazdowo – dodaje SULTOF. Do mycia w ten sposób wystarczy 6 m szyny służącej do pozycjonowania urządzenia i omijania luster. Przejazd przez myjnię regulowany jest poprzez system fotokomórek i semaforów.

Myjnie portalowe do mycia autobusów miejskich pozbawione są zazwyczaj szczotki poziomej ze względu na instalacje znajdujące się na dachu pojazdu. Wśród opcji dodatkowych, dostępnych dla tego rozwiązań, można wymienić np. mycie podwozia, mycie ciśnieniowe, bramkę namaczającą i płuczącą.

Innym rozwiązaniem służącym do mycia floty autobusowej jest myjnia przejazdowa. SULTOF oferuje myjnię EXPRES posiadającą 4 szczotki zawieszone na ramionach z pneumatycznym wysuwem w kierunku mytej powierzchni. – Ponieważ pojazd podczas mycia znajduje się cały czas w ruchu i niejako rozpycha szczotki ześlizgujące się po jego powierzchni, newralgicznym momentem jest mycie prawego lustra – zwykle znacznie wysuniętego do przodu. Oryginalnym rozwiązaniem firmy jest mycie przodu przy pomocy tylko jednej lewej szczotki na dłuższym ramieniu, dzięki czemu wyeliminowane zostaje ryzyko uszkodzenia lusterka przez prawą szczotkę przy zbyt szybkim przejeździe autobusu – podkreśla firma.

SULTOF dużą wagę przywiązuje również do ekologii. Opracowany i wdrożony został pakiet rozwiązań pod wspólną nazwą EKO-TECH, służący oszczędności wody i energii, a także ograniczeniu zużycia środków chemicznych. Wszystkie typy myjni autobusowych współpracują z urządzeniem do recyklingu wody Bioclean, pozwalającym na powtórne wykorzystanie do 90% wody zużywanej w myjni. Urządzenia elektryczne myjni mogą być zasilane bezpośrednio z instalacji fotowoltaicznych, co pozwala na znaczące obniżenia kosztów eksploatacyjnych.

Myjnie firmy SULTOF pracują w kilkudziesięciu przedsiębiorstwach komunikacyjnych na terenie Polski – od takich, które posiadają 20-30 autobusów do dużych baz obsługujących ponad 100 pojazdów.