Tramwaj z Woli do Wilanowa znacząco zwiększy dostęp do szyny (mapa)

Trasa, która połączy Wolę, Dw. Zachodni, Ochotę z Mokotowem i Wilanowem, to największa planowana inwestycja tramwajowa stolicy. W sumie chodzi o ok. 20 km nowych torowisk. Realizacja trasy przewidziana jest na lata 2019-21 – z wyłączeniem jednak torowiska na Ordona na Woli oraz na Branickiego na Wilanowie – które mogą powstać później. Właśnie trwają konsultacje społeczne nowej trasy.

Inwestycja podzielona jest na sześć etapów, które są procedowane w oparciu o równoległe, oddzielne projekty. Dzięki temu będą one mogły powstawać niezależnie względem siebie. Pierwszy odcinek wiedzie z Woli do Dw. Zachodniego, z rozgałęzieniami prowadzącymi Krzyżanowskiego i Ordona (A). Tramwaj przejdzie w tunelu pod Dworcem Zachodnim. Kolejny odcinek, relatywnie krótki, łączy Dw. Zachodni z Grójecką (B). Dalszy odcinek przebiega przez Pole Mokotowskie między Banacha a Rakowiecką (C). Najdłuższy odcinek połączy właśnie stację metra Pole Mokotowskie i Puławską z Wilanowem, z kilkoma odnogami (D+E). Ostatnie zadanie dotyczy dodatkowego zakończenia trasy na Muranowie (F). Większa część inwestycji – czyli odcinki B z Dw. Zachodniego do Grójeckiej oraz D+E ze stacji Pole Mokotowskie i ulicy Puławskiej do Wilanowa – ma powstać w ramach środków unijnych. Dla tych odcinków spółka dysponuje już prawomocnymi decyzjami środowiskowymi.

Dzięki inwestycji powstanie zupełnie nowe połączenie, obsługujące rejony miasta pozbawione teraz sprawnej komunikacji szynowej. Stworzy również nowy korytarz transportowy między sąsiadującymi ze sobą Ochotą i Mokotowem, które są skomunikowane jedynie w nielicznych miejscach. Na trasie zaplanowano przystanki w podstawowych lokalizacjach – powiązanych m.in. z ciągami poprzecznymi (al. Wilanowska, Nałęczowska, Bonifacego) i w miarę równomiernie rozłożonych.

Kolejnym krokiem jest analiza stref obsługi. Dobrze obrazuje to kolejna mapa dostępności przestrzennej, przygotowana przez Macieja Florczaka z ZTM-u. Tradycyjnie przedstawia ona strefy dojścia do poszczególnych przystanków w czasie 5, 10 i 15 minut z uwzględnieniem istniejącej sieci przejść i chodników (przy założeniu średniej prędkości ruchu pieszego na poziomie 4,2 km/h). Dodatkowo na mapie zaznaczono wszystkie budynki w zasięgu obsługi nowej trasy. Jak wynika z mapy, tramwaj zapewnia dobrą dostępność w zasięgu 5 i 10 minut do większości zabudowy w planowanym korytarzu. Już samo zapewnienie dojść do przystanków z dwóch stron wyraźnie wpływa, co widać na mapie, na strefy dojścia. Na podstawie analizy dostępności, po konsultacjach i we współpracy z ZTM-em, podjęte zostaną decyzje co do ostatecznych lokalizacji przystanków. Niewykluczone więc, że tych przybędzie – zwłaszcza że Tramwaje Warszawskie zaproponowały mniej przystanków niż mają aktualnie autobusy.

ZTM prezentował już plany dostępności dla stacji metra (planowanych i istniejących), a także przystanków i stacji kolejowych na terenie Warszawy i aglomeracji. Dobrze pokazują one, jak sieć chodników czy przejść, a także występujące w przestrzeni bariery architektoniczne wpływają na utrudnienie i wydłużenie dojścia.

Link do mapy w dużej rozdzielczości