Warszawa: Nie ma miejsca na autobusy na torowisku tramwajowym w Alejach

Władze Warszawy chcą wykorzystać planowaną przez PKP PLK modernizację linii średnicowej do przeobrażeń Alej Jerozolimskich. Miałyby zniknąć ronda Dmowskiego i De Gaulle’a, a ciąg miałby otrzymać nowy przekrój – po dwa pasy ruchu na kierunek, z czego jeden miałby służyć jako buspas. Zapowiedzi wzbudziły dużo emocji.

Autobusy nie zmieszczą się na torowisku

W tym kontekście często pojawiają się pytania, czy nie dałoby się „ocalić” pasa ruchu dla samochodów poprzez wytyczenie wspólnego pasa autobusowo-tramwajowego, jak w ciągu Trasy W-Z (tym samym de facto liczba pasów ruchu ogólnego w Alejach zostałaby bez zmian). – Rozważaliśmy wariant wprowadzenia autobusów na torowisko tramwajowe jak na trasie W-Z. Trzeba jednak pamiętać, że Aleje to najmocniej obciążony korytarz tramwajowy w Warszawie. Do tego dochodzą licznie autobusy. Pojazdów jest nawet dwa razy więcej niż na Trasie W-Z. Nie ma więc możliwości zastosowania rozwiązania w postaci wspólnego pasa – przyznaje Michał Olszewski, wiceprezydent Warszawy.

Z przystanku Centrum w kierunku Dw. Centralnego między godz. 7 i 8 odjeżdża obecnie ok. 75 autobusów. Jednocześnie w tę samą stronę jedzie 44 tramwajów, co w sumie daje 119 pojazdów na kierunek na godzinę. Natomiast ze wspólnego przystanku Metro Ratusz Arsenał na Trasie W-Z w kierunku zachodnim o tej samej porze odjeżdża w sumie „zaledwie” 48 tramwajów i autobusów. Innymi słowy, natężenie ruchu autobusów i tramwajów w Alejach – znacząco większe niż w ciągu al. „Solidarności” – jest zbyt duże, by wszystkie pojazdy komunikacji miejskiej można było pomieścić na jednym pasie ruchu.

Kolejny aspekt, to relacje kursujących tu autobusów. – Autobusy w Alejach realizują inne zadania niż tramwaje – najczęściej to pojazdy, które uzupełniają ofertę transportu szynowego. Mamy tu dużo skręcających autobusów, by dać możliwość przesiadania się do bardziej wydajnego transportu szynowego. Autobusy skręcające co chwilę w prawo i w lewo dodatkowo obciążałyby korytarz tramwajowy, obniżając przepustowość – mówi Olszewski.

Jak podkreśla wiceprezydent, ważne przy całej modernizacji jest zapewnienie warunków dla efektywnego transportu zbiorowego. – Mamy tu ogromną liczbę pasażerów korzystających z autobusów, tramwajów i kolei. Kluczowe jest zapewnienie jak największej wydajności transportu zbiorowego. Aleje to najważniejszy korytarz tramwajowy w Warszawie, mamy tutaj największe zagęszczenie pojazdów, jeżeli chodzi o taktowanie – przekonuje Olszewski.

Torowisko dostosowane do autobusów

Jednocześnie, co trzeba podkreślić, technicznie torowisko będzie przystosowane do ruchu innych pojazdów, niż szynowe – przede wszystkim uprzywilejowanych. Ponadto projektant musi przeanalizować możliwość poszerzenia torowiska, by umożliwić możliwość awaryjnego przejazdu autobusów w dwie strony, z możliwością mijania się (chodzi więc nie tylko o odpowiednią konstrukcję torowiska, ale i zachowanie odpowiedniej skrajni). To podsyca z kolei obawy o to, czy takie rozwiązanie nie będzie potem nadużywana w ramach kompromisu i chęci obniżenia emocji związanych ze zwężeniem Alej – ze stratą oczywiście dla transportu publicznego.

Oddzielnym problemem jest zabytkowy most Poniatowskiego, gdzie przestrzeń jest ograniczona i gdzie obecnie dochodzi do niebezpiecznych sytuacji. Drogowcy z ZDM – w ramach sugerowanych rozwiązań – wskazują na zwężenie jezdni. Jednocześnie najchętniej widzieliby autobusy w tym miejscu właśnie na torowisku. Autobusów jest mniej niż w centrum (między 7 a 8 z przystanku Rondo Waszyngtona w kierunku mostu odjeżdża „zaledwie” 47 autobusów, z czego 36 jedzie dalej przez most), ale odcinek bez świateł i wąskich gardeł byłby długi, więc wyzwania w zakresie zapewnienia przepustowości są mniejsze.