W wakacje w Warszawie odbędzie się kolejny remont torów tramwajowych, który uzasadnia zasadność zachowania pętli tramwajowej na placu Narutowicza, przeznaczoną przez dzielnicę Ochota do likwidacji. – Chyba nic z tego nie wyjdzie – mówi teraz Wiesław Witek, dyrektor Zarządu Transportu Miejskiego.
W lipcu Tramwaje Warszawskie będą prowadziły remont torowiska w al. Krakowskiej. 2 lipca, w związku z montażem rozkładu nakładkowego dla tramwajów dwukierunkowych przy przystanku Włochy-Ratusz, tramwaje nie będą jeździły od Bitwy Warszawskiej 1920 r. do pętli P+R Al. Krakowska. Następnie, do końca miesiąca, wstrzymany będzie ruch na odcinku Włochy-Ratusz – P+R Al. Krakowska.
W związku z remontem linia 9 zostanie skrócona do przystanku Włochy-Ratusz. Do jej obsługi zostaną skierowane tramwaje dwukierunkowe. Pozostałe linie kursujące ciągiem Grójeckiej i al. Krakowskiej – 7 i 15 – będą natomiast zawracać na pętli Plac Narutowicza. Dodatkowo zostanie uruchomiona zastępcza linia autobusowa Z-9 z pętli P+R Al. Krakowska do placu Narutowicza.
Remont udowadnia po raz kolejny zasadność zachowania pętli na placu Narutowicza, którą dzielnica Ochota – przy
aprobacie ZTM-u – chciała zlikwidować
w związku z planowaną rewitalizacją placu. – W tej okoliczności, związanej z obecnym remontem, pętla jest jak najbardziej potrzebna – przyznaje teraz Wiesław Witek, dyrektor ZTM.
Jak dodaje dyrektor, sugestia o likwidacji pętli padła ze strony włodarzy dzielnicy. – ZTM wydał zgodę na likwidację pod warunkiem możliwości obracania składów dwukierunkowych w rejonie południowej części placu Narutowicza. Przy zapewnieniu takiej gwarancji, wraz z budową zespołu przystankowego oraz możliwością zapewnienia relacji Filtrowa – plac Zawiszy nasze interesy byłyby zabezpieczone – wyjaśnia dyrektor.
Los pętli nie jest przesądzony. – Chyba nic nie wyjdzie z likwidacji – mówi Witek. W marcu Barbara Jezierska, wojewódzka konserwator zabytków, wszczęła postępowanie w sprawie wpisania na listę zabytków placu wraz z pętlą – w celu zachowania zabytkowej struktury przestrzennej układu, ukształtowanej w oparciu o historyczne podziały własnościowe, zabudowę i zieleni. Rozwiązaniem może być pętla w okrojonym zakresie.