Warszawa: Wracają pasy przez Andersa nad stacją metra Ratusz

Ważny węzeł przesiadkowy przy skrzyżowaniu al. „Solidarności” i Andersa należy do najmniej udanych w Warszawie. Wszystko to konsekwencje szeregu niefortunnych i nieprzemyślanych decyzji władz miasta. Przed laty, podczas projektowania przedłużenia I linii metra, podjęto decyzję o przesunięciu stacji metra A15 Ratusz, którą otwarto w 2001 r., spod placu Bankowego na północną stronę skrzyżowania, co skutkuje nierównomiernym obłożeniem stacji – południowa strona notuje znacznie większe potoki podróżnych niż północna głowica. Jednocześnie stacja nie jest dostosowana do takiego układu ruchu – w ramach oszczędności zastosowano tutaj kompaktową konstrukcję objawiającą się przesunięciem schodów do środka peronu. W efekcie są one znacznie węższe niż na starszych stacjach i nie są dostosowane do występującego tutaj ruchu: tworzą się zatory, pasażerowie muszą się przeciskać, zwłaszcza jak przyjadą dwa pociągi metra na raz.

Przesunięcie stacji spod pl. Bankowego wymusiło też budowę dodatkowej pary przystanków w ciągu Andersa w niewielkiej odległości od poprzedniej. Problemem są też wąskie przystanki tramwajowe w kierunku Pragi, na które prowadzą także wąskie schody. Gorsze są przesiadki natomiast z autobusów skręcających z al. „Solidarności” od strony Woli na pl. Bankowy.

Oszczędności spowodowały też, że układ przejść podziemnych zrealizowano w ograniczonym zakresie, przez co doszło do dość kuriozalnej sytuacji. Część relacji skrzyżowania al. „Solidarności”, Andersa i pl. Bankowego można pokonać wyłącznie dołem, a część wyłącznie górą. Pasy znajdują się na południowym i zachodnim wlocie skrzyżowania. Pod wschodnim wlotem skrzyżowania prowadzi natomiast przejście podziemne, którym można dostać się też bezpośrednio na przystanki tramwajowe w ciągu al. „Solidarności” w kierunku Pragi i Woli. Inaczej wygląda sytuacja z północnym wlotem skrzyżowania – nie ma pasów, mieszkańcy i pasażerowie mogą korzystać z przejścia podziemnego, które jednak zlokalizowane jest w głowicy północnej stacji metra, w rejonie kina Muranów, na przedłużeniu ul. Długiej, które jest oddalone o ok. 100 m od skrzyżowania.

Korzystanie z tego miejsca, w wyniku szeregu trudnych do naprawy błędów projektowych, zaprzecza idei wygodnych przesiadek i miasta dostępnego dla wszystkich. Przez kilkanaście lat jego funkcjonowania urzędnicy zrobili zresztą niewiele, by cokolwiek tutaj zmienić. Dopiero społecznicy w 2012 r. przedstawili pomysł wytyczenia przejścia na Andersa, po północnej stronie skrzyżowania. Wówczas jednak drogowcy mnożyli przeszkody. – Z uwagi na bliskość tunelu metra oraz gęstą sieć infrastruktury podziemnej trudno jest określić, czy możliwe jest zamontowanie urządzeń sygnalizacji i przewidzieć zakres niezbędnych do wykonania dodatkowych prac, związanych z usunięciem ewentualnych kolizji znajdujących się w terenie instalacji podziemnych – odpisał Michał Trzciński, ówczesny zastępca dyrektora tej instytucji. Jak wskazał ZDM, dla bezpieczeństwa przejścia przez torowisko i jezdnię powinny być względem siebie oddalone. Z uwagi na wąski przystanek tramwajowy brak jest miejsca na zastosowanie wygrodzenia, tzw. cielętnika, czyli labiryntu z barierek uniemożliwiającego wbieganie na jezdnię. Kolejny problem to obowiązująca gwarancja na jezdnię i sygnalizację świetlną – przebudowa wiązałaby się z jej utratą.

Społecznicy jednak nie odpuścili i zgłosili w 2014 r. projekt w pierwszym budżecie obywatelskim. Prace wycenili na ok. 85 tys. zł. Pieniądze miały pokryć koszty powieszenia dodatkowych sygnalizatorów, wymalowania pasów i likwidacji barierek. Teraz Urząd Dzielnicy Śródmieście przeprowadza prace związane z wytyczeniem przejścia. „Naziemne przejście przez ul. Andersa po północnej stronie skrzyżowania z al. Solidarności będzie ogromnym ułatwieniem dla pieszych, zwłaszcza niepełnosprawnych i z wózkiem dziecięcym. Kierowcy nie stracą na tym rozwiązaniu, a ci, którzy dotychczas musieli pokonywać drogę przejściem podziemnym, będą przemieszczać się znacznie szybciej i wygodniej” – informuje Ratusz.