Wiśniewski: “Nasze priorytety tramwajowe pozostają niezmienne”

Dziś publikujemy drugą część rozmowy z wiceprezydentem Poznania, Mariuszem Wiśniewskim. Pierwszą część naszej rozmowy można znaleźć w tym miejscu.

JR: Jakie nowe trasy tramwajowe będzie chciało zbudować miasto w najbliższych latach?

MW: W tym zakresie nic się nie zmienia. Naszym priorytetem numer jeden pozostaje budowa drugiego etapu trasy tramwajowej na Naramowice, a więc tego odcinka z Wilczaka do Garbar. W tym momencie trwają prace nad Programem Funkcjonalno-Użytkowym (PFU) dla tego zadania, chcielibyśmy mieć to gotowe do końca roku, tak by starać się o środki zewnętrzne na realizację tej inwestycji. Mam tu na myśli nie tylko fundusze unijne, ale także ewentualne środki krajowe. Kolejnym zadaniem będzie oczywiście dokończenie trasy w ulicy Ratajczaka. Poza tym myślimy jeszcze o dwóch trasach, a więc o linii do stacji kolejowej Poznań Wschód, tutaj trwają aktualnie prace koncepcyjne i wkrótce ma być także opracowany Program Funkcjonalno-Użytkowy, a także o trasie na osiedle Kopernika. W tym przypadku mamy już dokumentację w postaci PFU, który będziemy musieli jeszcze zaktualizować, ale w przypadku tej trasy mamy też już wydaną decyzję środowiskową. To są te trasy, których realizacja jest dla nas najważniejsza w tej, zaczynającej się właśnie, perspektywie unijnej. Oczywiście na horyzoncie pojawiają się też jeszcze inne trasy tramwajowe, choć tutaj bez wsparcia zewnętrznego, w tym partnerów prywatnych na zasadach PPP, nie ma szansy na ich realizację. Mówię o trasach do tzw. Bramy Zachodniej oraz o tzw. Tramwaju na Marcelin. Trzeba również pamiętać w przyszłości o odcinku tramwaju z Naramowic do Umultowa.

JR: Jak, Pana zdaniem, najlepiej skomunikować z centrum miasta takie dzielnice jak Strzeszyn czy też Podolany?

MW: Na pewno składa się na to kilka kwestii. Z jednej strony to budowa, we współpracy z PKP PLK, wiaduktów nad liniami kolejowymi w ciągu ulic Lutyckiej i Golęcińskiej. Zwłaszcza w tym pierwszym przypadku to swoista droga życia, bo to dojazd m.in. do szpitala wojewódzkiego, ale też możliwość kursowania większej liczby pociągów z racji likwidacji kolizji drogowo-kolejowych. Mam nadzieję, że uda się w najbliższych tygodniach uruchomić wreszcie postępowania na budowę tych dwóch wiaduktów. Inwestycje wstrzymywało uzyskanie decyzji środowiskowej. Stąd pytanie, czy wystarczy nam funduszy na budowę obu z nich przy obecnej inflacji? Jeśli okaże się, że nie, to w pierwszej kolejności będziemy chcieli zbudować ten w ciągu ulicy Lutyckiej, jest to bowiem również ciąg drogi krajowej nr 92.

Z drugiej strony, to oczywiście obsługa transportem szynowym Podolan i Strzeszyna, którego rola docelowa musi być dla tego obszaru miasta najważniejsza. Prowadzimy aktualnie prace koncepcyjne dotyczące budowy trasy tramwajowej na Podolany w rejon zaplanowanego węzła Druskiennicka, w przyszłości z możliwością wydłużenia jej w stronę Strzeszyna. Oczywiście to jest inwestycja, która na pewno nie zadzieje się w tej perspektywie unijnej, tylko jest to raczej perspektywa zaczynającą się po roku 2027.

Poza tym transport publiczny w tym rejonie miasta musi opierać się jeszcze na kilku innych elementach. To wspomniany węzeł przesiadkowy Druskiennicka, który miałby powstać przy nowym przystanku kolejowym o tej nazwie. Koncepcja tego węzła jest gotowa. Po obu stronach planujemy parkingi Park&Ride, Bike&Ride, Kiss&Ride jak również pętlę autobusową po stronie Podolan, a także docelowo dociągnięty tam wspomniany tramwaj. Bardzo ważną rolę mają też odegrać dwie pętle autobusowe, jedna przy przystanku Poznań Strzeszyn od strony Podolan, a także druga zlokalizowana na zbiegu ulic Biskupińskiej i Koszalińskiej, w miejsce obecnej, malutkiej pętli. Pozwoli to zwiększyć liczbę linii autobusowych w tym rejonie. Tu oczywiście wszędzie potrzebne są nakłady finansowe i będzie to wszystko realizowane biorąc pod uwagę możliwości finansowe samorządu.

W kwestii komunikacji Podolan i Strzeszyna z centrum miasta musimy pamiętać wreszcie o ważnej roli kolei, w tym PKM, która na pewno wzrośnie, wraz z oddaniem m.in. do użytku towarowej obwodnicy kolejowej Poznania dla ruchu pasażerskiego. To zadanie inwestycyjne PKP PLK. Jednak ostatnie informacje o problemach z budżetem tego przedsięwzięcia, sprawiły że jako samorządowcy zaniepokoiliśmy się tym. Liczymy, że kolejarzom uda się rozwiązać ten problem. My jako miasto chcemy docelowo wykonać przy tej linii węzły przesiadkowe. Udało się nam pozyskać od Marszałka Województwa dofinansowanie UE na ich zaprojektowanie.

JR: Jak wygląda obecnie kwestia przedłużenia trasy tramwajowej do przystanku kolejowego Poznań Junikowo?

MW: Prace związane z obecną budową tunelu na Grunwaldzkiej pod torami kolejowymi wraz z węzłem przesiadkowym mają swój określony budżet i nie było możliwości pozyskania dotacji UE na wydłużenie w to miejsce trasy tramwajowej. Ponadto jej budowa wymagałaby wcześniej regulacji własności gruntów, co spowodowałoby wstrzymanie prac przy budowie tunelu oraz węzła przesiadkowego na kilka lat. To nie jest jednak tak, że zapomnieliśmy o tej trasie. Będzie zachowana rezerwa pod pętlę tramwajową w tym miejscu. Posiadamy studium dla wydłużenia tego tramwaju. Ta inwestycja tramwajowa jest na pewno ważna, ale możliwa do realizacji najwcześniej w kolejnej perspektywie unijnej po 2027 roku.

JR: Co z tzw. “Trasą Solną”? Czy możemy mówić aktualnie o jakimkolwiek harmonogramie jej realizacji?

MW: Nie, ten projekt to jest na pewno dalsza przyszłość. Jednakże jest ujęty w projekcie nowego studium zagospodarowania przestrzennego wraz z innymi propozycjami przebiegu linii tramwajowych do realizacji w późniejszej perspektywie, po roku 2030. W planowaniu przestrzennym trzeba bowiem patrzeć długofalowo. Stąd dla przykładu cieszę się z zapisania w tych planach np. możliwości przedłużenia linii tramwajowej z pętli Franowo do Sowic, Michałowa, a więc w rejon Szczepankowa, którego rozwój z pewnością będzie trwał. Co więcej, w przypadku Sowic możemy mówić nawet o możliwości zaprojektowania całej nowej dzielnicy mieszkaniowej z funkcjami oświatowymi, usługowymi i parkami. Tak więc w przyszłości budowa trasy tramwajowej w tym kierunku mogłaby okazać się potrzebna. Wymaga to jednak wcześniej fachowych analiz urbanistycznych i dyskusji społecznych.

JR: Co dzieje się aktualnie z projektem Wolnych Torów?

MW: W przypadku Wolnych Torów trwa obecnie finalizacja procesu sprzedaży tych terenów przez syndyka masy upadłościowej powołanego przez sąd. Jest to już któreś postępowanie i mam nadzieję, że zakończy się tym razem pozytywnie. My jako miasto aktualnie pracujemy nad rozwiązaniami obsługi komunikacyjnej tego terenu, włącznie z tramwajem, w oparciu o koncepcję zagospodarowania tego obszaru, wyłonioną w międzynarodowym konkursie architektonicznym. Jako ciekawostkę warto przypomnieć, że aktualne prace w ramach Projektu Centrum na fragmencie ulicy Towarowej, łącznie z prawoskrętem z Towarowej w ulicę Świętego Marcina w kierunku Zamku, są niejako pierwszym etapem trasy, która w przyszłości miałaby biec w kierunku Wolnych Torów. Jest to kompleksowe spojrzenie. Czekamy jednak na rozstrzygnięcia przetargowe i mam nadzieję, że jeśli nabywcą tego ogromnego terenu byłby podmiot mający doświadczenie w rewitalizacji przestrzeni poprzemysłowych lub pokolejowych, to można będzie przystąpić do współpracy.