Wrocław - poligonem doświadczalnym dla infrastruktury rowerowej

Przede wszystkim Wrocław jest jednym z najbardziej nasyconych miast jeśli chodzi infrastrukturę rowerową. Długość tras jest imponująca, bo łączny dystans to około 200 km, ale znacznie gorzej jest z jakością. - Duża cześć infrastruktury jest poważnym utrudnieniem dla ruchu rowerowego i wręcz pogarsza bezpieczeństwo - zauważa Cezary Grochowski - prezes Wrocławskiej Inicjatywy Rowerowej. - Pozytywne jest jednak to, że w zasadzie wszystko, co powstaje od czasu zatrudnienia oficera rowerowego, ma dobrą jakość, choć oczywiście nie optymalną, bo nie pozwala na to zbyt "pro" samochodowa polityka transportowa miasta, a to nie pozwala na oddanie rowerom przestrzeni kosztem samochodów - zauważa Cezary Grochowski.

Stowarzyszenie Wrocławska Inicjatywa Rowerowa zmierzyło się z problemem ścieżek rowerowych we Wrocławiu na przełomie lat 2010 i 2011, kiedy stworzyło raport na temat stanu sieci rowerowej. Jak tłumaczy prezes stowarzyszenia, badane były główne trasy według kryteriów tzw. holenderskich (uznawanych za najlepsze na świecie i wzorcowe). - Analizy wykazały, że według tych standardów nie ma we Wrocławiu choćby jednej trasy rowerowej spełniającej choćby minimalne wymagania! Są co najwyżej krótkie odcinki, które nie komponują się w całość (więcej).

Ścieżek rowerowych brakuje w tej chwili we Wrocławiu przede wszystkim w ścisłym centrum miasta. Stowarzyszenie alarmowało te braki w minionym roku, jednak do tej pory nie zmieniło się nic w tej kwestii. - Brakuje swobodnego przejazdu przez centrum oraz kilku ważnych odcinków tras głównych do centrum z dzielnic mieszkaniowych - tłumaczy prezes Wrocławskiej Inicjatywy Rowerowej.

Miasto może jednak pochwalić bardzo wysoką liczbą miejsc parkingowych dla rowerów. Stojaków przybywa systematycznie od 2009 roku. Najpierw zainstalowano 570 stojaków rowerowych w kształcie litery "U". Rok później mieszkańcy mogli wskazywać, gdzie potrzebne są parkingi, Wtedy też zorganizowano 50 parkingów w ścisłym centrum (400 miejsc) oraz 100 parkingów (1100 miejsc) poza obszarem centrum. Dwa lata później przybyło kolejnych 350 stojaków. Teraz Wrocław ma już łącznie 2216 stojaków rowerowych, z czego 556 powstało w tym roku. Do końca tego roku zostanie zamontowanych jeszcze ok. 100 dodatkowych. Ale Wrocław stawia też na innowację. Na początku 2013 roku na Psim Polu ustawiono specjalne boksy do przechowywania rowerów dla osób, które dalszą podróż chciałyby kontynuować koleją.

Jak zauważa Cezary Grochowski, problematyczna w kontekście potrzeb wrocławskich rowerzystów jest polityka transportowa miasta. - Ze słuchaniem społeczeństwa jest bardzo różnie. Współpraca na poziomie nieformalnym, tj. bezpośrednio miedzy sekcją rowerową, a organizacjami, albo obywatelami składającymi postulaty, jest bardzo dobra. Formalne spotkania tzw. zespołu rowerowego mają jednak ograniczony sens, gdyż zwykle nie uczestniczą w nim osoby decyzyjne, tj. realnie mające możliwość podejmowania decyzji kreujących politykę rowerową/transportową - tłumaczy prezes Wrocławskiej Inicjatywy Rowerowej. Słabą politykę rowerową i brak dobrej woli urzędników pokazuje m. in. kwestia projektów rowerowych zgłaszanych do budżetu obywatelskiego. - Na osiemnaście zgłoszonych ostał się jeden. Resztę odrzuciła komisja urzędowa jako niewykonalne. W praktyce "niewykonalne" znaczyło niezgodne z nieformalną polityką transportową miasta (było zgodne z formalnie obowiązującą, ale to, co w dokumentach, nie jest równoważne z tym, co jest realizowane - tu decydują kwestie doraźne). Arbitralne odrzucenie obywatelskich propozycji rowerowych daje obraz, w którym władza nie życzy sobie, aby ktoś jej się wtrącał w rzeczy ważne - dodaje Cezary Grochowski.

W opinii prezesa Wrocławskiej Inicjatywy Rowerowej, miasto ze swoją rowerową infrastrukturą jest bardzo ciekawym przypadkiem. - Bardzo długo było poligonem doświadczalnym, na którym można się było uczyć, jak nie realizować polityki rowerowej. Popełniono tu wszystkie możliwe błędy. Od czasu zatrudnienia oficera rowerowego mamy postęp, jeśli chodzi o jakość i realizację zadań priorytetowych, ale pojawił się zupełnie inny problem. We Wrocławiu jest już na tyle dużo infrastruktury, że generuje ona duży ruch rowerowy (zwłaszcza że powstawaniu czegokolwiek towarzyszą silne działania PR-owe ze strony urzędu, wiec ludzie są generalnie przekonani, ze jest lepiej niż pokazuje rzeczywistość). Mamy najprawdopodobniej największy ruch rowerowy w Polsce - co jest niewątpliwym sukcesem. Sukces ten ma jednak ciemną stronę w postaci ogromnego konfliktu na ulicach. Mamy zbyt dużo rowerzystów, jak na poziom rozwoju infrastruktury. Większość ruchu rowerowego odbywa się dziś chodnikami ze szkodą dla ruchu pieszego w centrum. Jednocześnie tempo działania władz jest zbyt wolne. Żeby zamknąć system w spójną całość, trzeba jeszcze sporo wydać, a pieniędzy w budżecie na to nie widać. Zresztą nie chodzi tylko o pieniądze. Słaba jest też wola polityczna co do odbierania przestrzeni w centrum samochodom, a bez tego zadanie dokończenia systemu komunikacji rowerowej jest nie możliwe. Brakuje odwagi, żeby postawić kropkę nad "i", choć żadne miasto (może poza Gdańskiem) nie jest bliżej od Wrocławia do bycia w pełni przyjaznym rowerzystom (może poza Gdańskiem) - podsumowuje prezes Wrocławskiej Inicjatywy Rowerowej.